συνδαω

Etymologi

Lånat från turkiska söndürmek (att släcka)

Verb

συνδαω (συνδαω)

1. att släcka (eld eller lampa), fimpa, stänga av

Konjugering

	Gnomisk presens	Presens realis	Preteritum	Futurum	Infinitiv
Indikativ	συνδὸ	συνδὰι	συνδὰ	συνδὶ	συνδαω
Subjunktiv	συνδὲ	συνδεηὰι	συνδεηὰ	συνδὲι	συνδεω
Optativ	συνδειλὸ	συνδειλὰι	συνδειλὰ	συνδειλὶ	συνδειλαω
Jussiv	συνδοχὸ	συνδοχὰι	συνδοχὰ	συνδοχὶ	συνδοχαω
Potentialis	συνδαγὸ	συνδαγὰι	συνδαγὰ	συνδαγὶ	συνδαγαω
Dubitativ	συνδωπὸ	συνδωπὰι	συνδωπὰ	συνδωπὶ	συνδωπαω
Permissiv	συνδιαωὸ	συνδιαωὰι	συνδιαωὰ	συνδιαωὶ	συνδιαωαω
Permissiv (extern)	συνδωμὸ	συνδωμὰι	συνδωμὰ	συνδωμὶ	συνδωμαω
Admirativ	συνδωκερὸ	συνδωκερὰι	συνδωκερὰ	συνδωκερὶ	συνδωκεραω
Imperativ	συνδὺ	συνδὺ		συνδὺι

Härledningar

• συνδεκα (“brandman”)
• συνδεμα (“brandkår”)
• γυσυνδα (“släckare, brandsläckare”)

Se även

ϲιφδαω (“tända”) - motsats