ωτωποκα

Etymologi

ωταϛ (“vriden”) + ποκα (“sten”)

Substantiv

ωτωποκα (ωτωποκα)

1. kullersten

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ωτωποκεν	ωτωποκειν	ωτωποκον	ωτωποκοιν	ωτωποκαν	ωτωποκαιν	ωτωποκυν	ωτωποκυιν	ωτωποκων
Ergativ	ωτωποκεϧ	ωτωποκειϧ	ωτωποκοϧ	ωτωποκοιϧ	ωτωποκαϧ	ωτωποκαιϧ	ωτωποκυϧ	ωτωποκυιϧ	ωτωποκωϧ
Dativ	ωτωποκεσ	ωτωποκεισ	ωτωποκοσ	ωτωποκοισ	ωτωποκασ	ωτωποκαισ	ωτωποκυσ	ωτωποκυισ	ωτωποκωσ
Lokativ	ωτωποκεμ	ωτωποκειμ	ωτωποκομ	ωτωποκοιμ	ωτωποκαμ	ωτωποκαιμ	ωτωποκυμ	ωτωποκυιμ	ωτωποκωμ
Ablativ	ωτωποκεϥ	ωτωποκειϥ	ωτωποκοϥ	ωτωποκοιϥ	ωτωποκαϥ	ωτωποκαιϥ	ωτωποκυϥ	ωτωποκυιϥ	ωτωποκωϥ
Instrumentalis	ωτωποκεφ	ωτωποκειφ	ωτωποκοφ	ωτωποκοιφ	ωτωποκαφ	ωτωποκαιφ	ωτωποκυφ	ωτωποκυιφ	ωτωποκωφ
Abessiv	ωτωποκεθ	ωτωποκειθ	ωτωποκοθ	ωτωποκοιθ	ωτωποκαθ	ωτωποκαιθ	ωτωποκυθ	ωτωποκυιθ	ωτωποκωθ
Essiv formal	ωτωποκεγ	ωτωποκειγ	ωτωποκογ	ωτωποκοιγ	ωτωποκαγ	ωτωποκαιγ	ωτωποκυγ	ωτωποκυιγ	ωτωποκωγ
Kausativ	ωτωποκελ	ωτωποκειλ	ωτωποκολ	ωτωποκοιλ	ωτωποκαλ	ωτωποκαιλ	ωτωποκυλ	ωτωποκυιλ	ωτωποκωλ
Substantivkasus
Genitiv	ωτωποκεβ	ωτωποκειβ	ωτωποκοβ	ωτωποκοιβ	ωτωποκαβ	ωτωποκαιβ	ωτωποκυβ	ωτωποκυιβ	ωτωποκωβ
Essiv-modal	ωτωποκεχ	ωτωποκειχ	ωτωποκοχ	ωτωποκοιχ	ωτωποκαχ	ωτωποκαιχ	ωτωποκυχ	ωτωποκυιχ	ωχ
Komitativ	ωτωποκερ	ωτωποκειρ	ωτωποκορ	ωτωποκοιρ	ωτωποκαρ	ωτωποκαιρ	ωτωποκυρ	ωτωποκυιρ	ωτωποκωρ
Kasuslös form
	ωτωποκε	ωτωποκει	ωτωποκο	ωτωποκοι	ωτωποκα	ωτωποκαι	ωτωποκυ	ωτωποκυι	ωτωποκω