έρἱτεκα

Etymologi

έ(δ)- (“betoningsprefix”) ρἱτεκ (“arbetare”)

Substantiv

έρἱτεκα (έρἱτεκα)

1. proffs

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	έρἱτεκεν	έρἱτεκειν	έρἱτεκον	έρἱτεκοιν	έρἱτεκαν	έρἱτεκαιν	έρἱτεκυν	έρἱτεκυιν	έρἱτεκων
Ergativ	έρἱτεκεϧ	έρἱτεκειϧ	έρἱτεκοϧ	έρἱτεκοιϧ	έρἱτεκαϧ	έρἱτεκαιϧ	έρἱτεκυϧ	έρἱτεκυιϧ	έρἱτεκωϧ
Dativ	έρἱτεκεσ	έρἱτεκεισ	έρἱτεκοσ	έρἱτεκοισ	έρἱτεκασ	έρἱτεκαισ	έρἱτεκυσ	έρἱτεκυισ	έρἱτεκωσ
Lokativ	έρἱτεκεμ	έρἱτεκειμ	έρἱτεκομ	έρἱτεκοιμ	έρἱτεκαμ	έρἱτεκαιμ	έρἱτεκυμ	έρἱτεκυιμ	έρἱτεκωμ
Ablativ	έρἱτεκεϥ	έρἱτεκειϥ	έρἱτεκοϥ	έρἱτεκοιϥ	έρἱτεκαϥ	έρἱτεκαιϥ	έρἱτεκυϥ	έρἱτεκυιϥ	έρἱτεκωϥ
Instrumentalis	έρἱτεκεφ	έρἱτεκειφ	έρἱτεκοφ	έρἱτεκοιφ	έρἱτεκαφ	έρἱτεκαιφ	έρἱτεκυφ	έρἱτεκυιφ	έρἱτεκωφ
Abessiv	έρἱτεκεθ	έρἱτεκειθ	έρἱτεκοθ	έρἱτεκοιθ	έρἱτεκαθ	έρἱτεκαιθ	έρἱτεκυθ	έρἱτεκυιθ	έρἱτεκωθ
Essiv formal	έρἱτεκεγ	έρἱτεκειγ	έρἱτεκογ	έρἱτεκοιγ	έρἱτεκαγ	έρἱτεκαιγ	έρἱτεκυγ	έρἱτεκυιγ	έρἱτεκωγ
Kausativ	έρἱτεκελ	έρἱτεκειλ	έρἱτεκολ	έρἱτεκοιλ	έρἱτεκαλ	έρἱτεκαιλ	έρἱτεκυλ	έρἱτεκυιλ	έρἱτεκωλ
Substantivkasus
Genitiv	έρἱτεκεβ	έρἱτεκειβ	έρἱτεκοβ	έρἱτεκοιβ	έρἱτεκαβ	έρἱτεκαιβ	έρἱτεκυβ	έρἱτεκυιβ	έρἱτεκωβ
Essiv-modal	έρἱτεκεχ	έρἱτεκειχ	έρἱτεκοχ	έρἱτεκοιχ	έρἱτεκαχ	έρἱτεκαιχ	έρἱτεκυχ	έρἱτεκυιχ	ωχ
Komitativ	έρἱτεκερ	έρἱτεκειρ	έρἱτεκορ	έρἱτεκοιρ	έρἱτεκαρ	έρἱτεκαιρ	έρἱτεκυρ	έρἱτεκυιρ	έρἱτεκωρ
Kasuslös form
	έρἱτεκε	έρἱτεκει	έρἱτεκο	έρἱτεκοι	έρἱτεκα	έρἱτεκαι	έρἱτεκυ	έρἱτεκυι	έρἱτεκω