ἡωχκα

Substantiv

ἡωχκα (ἡωχκα)

1. slem
2. gegga

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ἡωχκεν	ἡωχκειν	ἡωχκον	ἡωχκοιν	ἡωχκαν	ἡωχκαιν	ἡωχκυν	ἡωχκυιν	ἡωχκων
Ergativ	ἡωχκεϧ	ἡωχκειϧ	ἡωχκοϧ	ἡωχκοιϧ	ἡωχκαϧ	ἡωχκαιϧ	ἡωχκυϧ	ἡωχκυιϧ	ἡωχκωϧ
Dativ	ἡωχκεσ	ἡωχκεισ	ἡωχκοσ	ἡωχκοισ	ἡωχκασ	ἡωχκαισ	ἡωχκυσ	ἡωχκυισ	ἡωχκωσ
Lokativ	ἡωχκεμ	ἡωχκειμ	ἡωχκομ	ἡωχκοιμ	ἡωχκαμ	ἡωχκαιμ	ἡωχκυμ	ἡωχκυιμ	ἡωχκωμ
Ablativ	ἡωχκεϥ	ἡωχκειϥ	ἡωχκοϥ	ἡωχκοιϥ	ἡωχκαϥ	ἡωχκαιϥ	ἡωχκυϥ	ἡωχκυιϥ	ἡωχκωϥ
Instrumentalis	ἡωχκεφ	ἡωχκειφ	ἡωχκοφ	ἡωχκοιφ	ἡωχκαφ	ἡωχκαιφ	ἡωχκυφ	ἡωχκυιφ	ἡωχκωφ
Abessiv	ἡωχκεθ	ἡωχκειθ	ἡωχκοθ	ἡωχκοιθ	ἡωχκαθ	ἡωχκαιθ	ἡωχκυθ	ἡωχκυιθ	ἡωχκωθ
Essiv formal	ἡωχκεγ	ἡωχκειγ	ἡωχκογ	ἡωχκοιγ	ἡωχκαγ	ἡωχκαιγ	ἡωχκυγ	ἡωχκυιγ	ἡωχκωγ
Kausativ	ἡωχκελ	ἡωχκειλ	ἡωχκολ	ἡωχκοιλ	ἡωχκαλ	ἡωχκαιλ	ἡωχκυλ	ἡωχκυιλ	ἡωχκωλ
Substantivkasus
Genitiv	ἡωχκεβ	ἡωχκειβ	ἡωχκοβ	ἡωχκοιβ	ἡωχκαβ	ἡωχκαιβ	ἡωχκυβ	ἡωχκυιβ	ἡωχκωβ
Essiv-modal	ἡωχκεχ	ἡωχκειχ	ἡωχκοχ	ἡωχκοιχ	ἡωχκαχ	ἡωχκαιχ	ἡωχκυχ	ἡωχκυιχ	ωχ
Komitativ	ἡωχκερ	ἡωχκειρ	ἡωχκορ	ἡωχκοιρ	ἡωχκαρ	ἡωχκαιρ	ἡωχκυρ	ἡωχκυιρ	ἡωχκωρ
Kasuslös form
	ἡωχκε	ἡωχκει	ἡωχκο	ἡωχκοι	ἡωχκα	ἡωχκαι	ἡωχκυ	ἡωχκυι	ἡωχκω