ἡομνεκα

Etymologi

ἡομναω (“suga”) + -εκ (“agent som utför verb”)

Substantiv

ἡομνεκα (ἡομνεκα)

1. kuksugare, idiot

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ἡομνεκεν	ἡομνεκειν	ἡομνεκον	ἡομνεκοιν	ἡομνεκαν	ἡομνεκαιν	ἡομνεκυν	ἡομνεκυιν	ἡομνεκων
Ergativ	ἡομνεκεϧ	ἡομνεκειϧ	ἡομνεκοϧ	ἡομνεκοιϧ	ἡομνεκαϧ	ἡομνεκαιϧ	ἡομνεκυϧ	ἡομνεκυιϧ	ἡομνεκωϧ
Dativ	ἡομνεκεσ	ἡομνεκεισ	ἡομνεκοσ	ἡομνεκοισ	ἡομνεκασ	ἡομνεκαισ	ἡομνεκυσ	ἡομνεκυισ	ἡομνεκωσ
Lokativ	ἡομνεκεμ	ἡομνεκειμ	ἡομνεκομ	ἡομνεκοιμ	ἡομνεκαμ	ἡομνεκαιμ	ἡομνεκυμ	ἡομνεκυιμ	ἡομνεκωμ
Ablativ	ἡομνεκεϥ	ἡομνεκειϥ	ἡομνεκοϥ	ἡομνεκοιϥ	ἡομνεκαϥ	ἡομνεκαιϥ	ἡομνεκυϥ	ἡομνεκυιϥ	ἡομνεκωϥ
Instrumentalis	ἡομνεκεφ	ἡομνεκειφ	ἡομνεκοφ	ἡομνεκοιφ	ἡομνεκαφ	ἡομνεκαιφ	ἡομνεκυφ	ἡομνεκυιφ	ἡομνεκωφ
Abessiv	ἡομνεκεθ	ἡομνεκειθ	ἡομνεκοθ	ἡομνεκοιθ	ἡομνεκαθ	ἡομνεκαιθ	ἡομνεκυθ	ἡομνεκυιθ	ἡομνεκωθ
Essiv formal	ἡομνεκεγ	ἡομνεκειγ	ἡομνεκογ	ἡομνεκοιγ	ἡομνεκαγ	ἡομνεκαιγ	ἡομνεκυγ	ἡομνεκυιγ	ἡομνεκωγ
Kausativ	ἡομνεκελ	ἡομνεκειλ	ἡομνεκολ	ἡομνεκοιλ	ἡομνεκαλ	ἡομνεκαιλ	ἡομνεκυλ	ἡομνεκυιλ	ἡομνεκωλ
Substantivkasus
Genitiv	ἡομνεκεβ	ἡομνεκειβ	ἡομνεκοβ	ἡομνεκοιβ	ἡομνεκαβ	ἡομνεκαιβ	ἡομνεκυβ	ἡομνεκυιβ	ἡομνεκωβ
Essiv-modal	ἡομνεκεχ	ἡομνεκειχ	ἡομνεκοχ	ἡομνεκοιχ	ἡομνεκαχ	ἡομνεκαιχ	ἡομνεκυχ	ἡομνεκυιχ	ωχ
Komitativ	ἡομνεκερ	ἡομνεκειρ	ἡομνεκορ	ἡομνεκοιρ	ἡομνεκαρ	ἡομνεκαιρ	ἡομνεκυρ	ἡομνεκυιρ	ἡομνεκωρ
Kasuslös form
	ἡομνεκε	ἡομνεκει	ἡομνεκο	ἡομνεκοι	ἡομνεκα	ἡομνεκαι	ἡομνεκυ	ἡομνεκυι	ἡομνεκω