ϲιππα

Etymologi

Onomatopoetiskt usprung

Substantiv

ϲιππα (ϲιππα)

1. piska

   att piska - ϲιππαφ σαω/σωεϧϧαω

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ϲιππεν	ϲιππειν	ϲιππον	ϲιπποιν	ϲιππαν	ϲιππαιν	ϲιππυν	ϲιππυιν	ϲιππων
Ergativ	ϲιππεϧ	ϲιππειϧ	ϲιπποϧ	ϲιπποιϧ	ϲιππαϧ	ϲιππαιϧ	ϲιππυϧ	ϲιππυιϧ	ϲιππωϧ
Dativ	ϲιππεσ	ϲιππεισ	ϲιπποσ	ϲιπποισ	ϲιππασ	ϲιππαισ	ϲιππυσ	ϲιππυισ	ϲιππωσ
Lokativ	ϲιππεμ	ϲιππειμ	ϲιππομ	ϲιπποιμ	ϲιππαμ	ϲιππαιμ	ϲιππυμ	ϲιππυιμ	ϲιππωμ
Ablativ	ϲιππεϥ	ϲιππειϥ	ϲιπποϥ	ϲιπποιϥ	ϲιππαϥ	ϲιππαιϥ	ϲιππυϥ	ϲιππυιϥ	ϲιππωϥ
Instrumentalis	ϲιππεφ	ϲιππειφ	ϲιπποφ	ϲιπποιφ	ϲιππαφ	ϲιππαιφ	ϲιππυφ	ϲιππυιφ	ϲιππωφ
Abessiv	ϲιππεθ	ϲιππειθ	ϲιπποθ	ϲιπποιθ	ϲιππαθ	ϲιππαιθ	ϲιππυθ	ϲιππυιθ	ϲιππωθ
Essiv formal	ϲιππεγ	ϲιππειγ	ϲιππογ	ϲιπποιγ	ϲιππαγ	ϲιππαιγ	ϲιππυγ	ϲιππυιγ	ϲιππωγ
Kausativ	ϲιππελ	ϲιππειλ	ϲιππολ	ϲιπποιλ	ϲιππαλ	ϲιππαιλ	ϲιππυλ	ϲιππυιλ	ϲιππωλ
Substantivkasus
Genitiv	ϲιππεβ	ϲιππειβ	ϲιπποβ	ϲιπποιβ	ϲιππαβ	ϲιππαιβ	ϲιππυβ	ϲιππυιβ	ϲιππωβ
Essiv-modal	ϲιππεχ	ϲιππειχ	ϲιπποχ	ϲιπποιχ	ϲιππαχ	ϲιππαιχ	ϲιππυχ	ϲιππυιχ	ωχ
Komitativ	ϲιππερ	ϲιππειρ	ϲιππορ	ϲιπποιρ	ϲιππαρ	ϲιππαιρ	ϲιππυρ	ϲιππυιρ	ϲιππωρ
Kasuslös form
	ϲιππε	ϲιππει	ϲιππο	ϲιπποι	ϲιππα	ϲιππαι	ϲιππυ	ϲιππυι	ϲιππω