φεωσεκα

Etymologi

φεωσαω (“ordna, styra upp”) + -εκ (“personsubstantiv av verb”)

Substantiv

φεωσεκα (φεωσεκα)

1. polisman, ordningsman, polis

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	φεωσεκεν	φεωσεκειν	φεωσεκον	φεωσεκοιν	φεωσεκαν	φεωσεκαιν	φεωσεκυν	φεωσεκυιν	φεωσεκων
Ergativ	φεωσεκεϧ	φεωσεκειϧ	φεωσεκοϧ	φεωσεκοιϧ	φεωσεκαϧ	φεωσεκαιϧ	φεωσεκυϧ	φεωσεκυιϧ	φεωσεκωϧ
Dativ	φεωσεκεσ	φεωσεκεισ	φεωσεκοσ	φεωσεκοισ	φεωσεκασ	φεωσεκαισ	φεωσεκυσ	φεωσεκυισ	φεωσεκωσ
Lokativ	φεωσεκεμ	φεωσεκειμ	φεωσεκομ	φεωσεκοιμ	φεωσεκαμ	φεωσεκαιμ	φεωσεκυμ	φεωσεκυιμ	φεωσεκωμ
Ablativ	φεωσεκεϥ	φεωσεκειϥ	φεωσεκοϥ	φεωσεκοιϥ	φεωσεκαϥ	φεωσεκαιϥ	φεωσεκυϥ	φεωσεκυιϥ	φεωσεκωϥ
Instrumentalis	φεωσεκεφ	φεωσεκειφ	φεωσεκοφ	φεωσεκοιφ	φεωσεκαφ	φεωσεκαιφ	φεωσεκυφ	φεωσεκυιφ	φεωσεκωφ
Abessiv	φεωσεκεθ	φεωσεκειθ	φεωσεκοθ	φεωσεκοιθ	φεωσεκαθ	φεωσεκαιθ	φεωσεκυθ	φεωσεκυιθ	φεωσεκωθ
Essiv formal	φεωσεκεγ	φεωσεκειγ	φεωσεκογ	φεωσεκοιγ	φεωσεκαγ	φεωσεκαιγ	φεωσεκυγ	φεωσεκυιγ	φεωσεκωγ
Kausativ	φεωσεκελ	φεωσεκειλ	φεωσεκολ	φεωσεκοιλ	φεωσεκαλ	φεωσεκαιλ	φεωσεκυλ	φεωσεκυιλ	φεωσεκωλ
Substantivkasus
Genitiv	φεωσεκεβ	φεωσεκειβ	φεωσεκοβ	φεωσεκοιβ	φεωσεκαβ	φεωσεκαιβ	φεωσεκυβ	φεωσεκυιβ	φεωσεκωβ
Essiv-modal	φεωσεκεχ	φεωσεκειχ	φεωσεκοχ	φεωσεκοιχ	φεωσεκαχ	φεωσεκαιχ	φεωσεκυχ	φεωσεκυιχ	ωχ
Komitativ	φεωσεκερ	φεωσεκειρ	φεωσεκορ	φεωσεκοιρ	φεωσεκαρ	φεωσεκαιρ	φεωσεκυρ	φεωσεκυιρ	φεωσεκωρ
Kasuslös form
	φεωσεκε	φεωσεκει	φεωσεκο	φεωσεκοι	φεωσεκα	φεωσεκαι	φεωσεκυ	φεωσεκυι	φεωσεκω

Härledningar

• φεωσεμα (“polis, polisen (organisation), polisstyrka”)