ρἱμα

Substantiv

ρἱμα (ρἱμα)

1. eld

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ρἱμεν	ρἱμειν	ρἱμον	ρἱμοιν	ρἱμαν	ρἱμαιν	ρἱμυν	ρἱμυιν	ρἱμων
Ergativ	ρἱμεϧ	ρἱμειϧ	ρἱμοϧ	ρἱμοιϧ	ρἱμαϧ	ρἱμαιϧ	ρἱμυϧ	ρἱμυιϧ	ρἱμωϧ
Dativ	ρἱμεσ	ρἱμεισ	ρἱμοσ	ρἱμοισ	ρἱμασ	ρἱμαισ	ρἱμυσ	ρἱμυισ	ρἱμωσ
Lokativ	ρἱμεμ	ρἱμειμ	ρἱμομ	ρἱμοιμ	ρἱμαμ	ρἱμαιμ	ρἱμυμ	ρἱμυιμ	ρἱμωμ
Ablativ	ρἱμεϥ	ρἱμειϥ	ρἱμοϥ	ρἱμοιϥ	ρἱμαϥ	ρἱμαιϥ	ρἱμυϥ	ρἱμυιϥ	ρἱμωϥ
Instrumentalis	ρἱμεφ	ρἱμειφ	ρἱμοφ	ρἱμοιφ	ρἱμαφ	ρἱμαιφ	ρἱμυφ	ρἱμυιφ	ρἱμωφ
Abessiv	ρἱμεθ	ρἱμειθ	ρἱμοθ	ρἱμοιθ	ρἱμαθ	ρἱμαιθ	ρἱμυθ	ρἱμυιθ	ρἱμωθ
Essiv formal	ρἱμεγ	ρἱμειγ	ρἱμογ	ρἱμοιγ	ρἱμαγ	ρἱμαιγ	ρἱμυγ	ρἱμυιγ	ρἱμωγ
Kausativ	ρἱμελ	ρἱμειλ	ρἱμολ	ρἱμοιλ	ρἱμαλ	ρἱμαιλ	ρἱμυλ	ρἱμυιλ	ρἱμωλ
Substantivkasus
Genitiv	ρἱμεβ	ρἱμειβ	ρἱμοβ	ρἱμοιβ	ρἱμαβ	ρἱμαιβ	ρἱμυβ	ρἱμυιβ	ρἱμωβ
Essiv-modal	ρἱμεχ	ρἱμειχ	ρἱμοχ	ρἱμοιχ	ρἱμαχ	ρἱμαιχ	ρἱμυχ	ρἱμυιχ	ωχ
Komitativ	ρἱμερ	ρἱμειρ	ρἱμορ	ρἱμοιρ	ρἱμαρ	ρἱμαιρ	ρἱμυρ	ρἱμυιρ	ρἱμωρ
Kasuslös form
	ρἱμε	ρἱμει	ρἱμο	ρἱμοι	ρἱμα	ρἱμαι	ρἱμυ	ρἱμυι	ρἱμω

Härledningar

Gonjoniska lexem härledda från ρἱμα‎ (1 S)

ρἱμωφοιηα