νεκα

Etymologi

ναω (“gå”) + -εκ (“agent som utför verb”)

Substantiv

νεκα (νεκα)

1. varelse

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	νεκεν	νεκειν	νεκον	νεκοιν	νεκαν	νεκαιν	νεκυν	νεκυιν	νεκων
Ergativ	νεκεϧ	νεκειϧ	νεκοϧ	νεκοιϧ	νεκαϧ	νεκαιϧ	νεκυϧ	νεκυιϧ	νεκωϧ
Dativ	νεκεσ	νεκεισ	νεκοσ	νεκοισ	νεκασ	νεκαισ	νεκυσ	νεκυισ	νεκωσ
Lokativ	νεκεμ	νεκειμ	νεκομ	νεκοιμ	νεκαμ	νεκαιμ	νεκυμ	νεκυιμ	νεκωμ
Ablativ	νεκεϥ	νεκειϥ	νεκοϥ	νεκοιϥ	νεκαϥ	νεκαιϥ	νεκυϥ	νεκυιϥ	νεκωϥ
Instrumentalis	νεκεφ	νεκειφ	νεκοφ	νεκοιφ	νεκαφ	νεκαιφ	νεκυφ	νεκυιφ	νεκωφ
Abessiv	νεκεθ	νεκειθ	νεκοθ	νεκοιθ	νεκαθ	νεκαιθ	νεκυθ	νεκυιθ	νεκωθ
Essiv formal	νεκεγ	νεκειγ	νεκογ	νεκοιγ	νεκαγ	νεκαιγ	νεκυγ	νεκυιγ	νεκωγ
Kausativ	νεκελ	νεκειλ	νεκολ	νεκοιλ	νεκαλ	νεκαιλ	νεκυλ	νεκυιλ	νεκωλ
Substantivkasus
Genitiv	νεκεβ	νεκειβ	νεκοβ	νεκοιβ	νεκαβ	νεκαιβ	νεκυβ	νεκυιβ	νεκωβ
Essiv-modal	νεκεχ	νεκειχ	νεκοχ	νεκοιχ	νεκαχ	νεκαιχ	νεκυχ	νεκυιχ	ωχ
Komitativ	νεκερ	νεκειρ	νεκορ	νεκοιρ	νεκαρ	νεκαιρ	νεκυρ	νεκυιρ	νεκωρ
Kasuslös form
	νεκε	νεκει	νεκο	νεκοι	νεκα	νεκαι	νεκυ	νεκυι	νεκω