μελλα

Substantiv

μελλα (μελλα)

1. melon

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	μελλεν	μελλειν	μελλον	μελλοιν	μελλαν	μελλαιν	μελλυν	μελλυιν	μελλων
Ergativ	μελλεϧ	μελλειϧ	μελλοϧ	μελλοιϧ	μελλαϧ	μελλαιϧ	μελλυϧ	μελλυιϧ	μελλωϧ
Dativ	μελλεσ	μελλεισ	μελλοσ	μελλοισ	μελλασ	μελλαισ	μελλυσ	μελλυισ	μελλωσ
Lokativ	μελλεμ	μελλειμ	μελλομ	μελλοιμ	μελλαμ	μελλαιμ	μελλυμ	μελλυιμ	μελλωμ
Ablativ	μελλεϥ	μελλειϥ	μελλοϥ	μελλοιϥ	μελλαϥ	μελλαιϥ	μελλυϥ	μελλυιϥ	μελλωϥ
Instrumentalis	μελλεφ	μελλειφ	μελλοφ	μελλοιφ	μελλαφ	μελλαιφ	μελλυφ	μελλυιφ	μελλωφ
Abessiv	μελλεθ	μελλειθ	μελλοθ	μελλοιθ	μελλαθ	μελλαιθ	μελλυθ	μελλυιθ	μελλωθ
Essiv formal	μελλεγ	μελλειγ	μελλογ	μελλοιγ	μελλαγ	μελλαιγ	μελλυγ	μελλυιγ	μελλωγ
Kausativ	μελλελ	μελλειλ	μελλολ	μελλοιλ	μελλαλ	μελλαιλ	μελλυλ	μελλυιλ	μελλωλ
Substantivkasus
Genitiv	μελλεβ	μελλειβ	μελλοβ	μελλοιβ	μελλαβ	μελλαιβ	μελλυβ	μελλυιβ	μελλωβ
Essiv-modal	μελλεχ	μελλειχ	μελλοχ	μελλοιχ	μελλαχ	μελλαιχ	μελλυχ	μελλυιχ	ωχ
Komitativ	μελλερ	μελλειρ	μελλορ	μελλοιρ	μελλαρ	μελλαιρ	μελλυρ	μελλυιρ	μελλωρ
Kasuslös form
	μελλε	μελλει	μελλο	μελλοι	μελλα	μελλαι	μελλυ	μελλυι	μελλω