βεκβικα

Etymologi

βεκβαϛ (“glad”) + -ικ (“abstrakt substantiv av verb”)

Substantiv

βεκβικα (βεκβικα)

1. glädje, lycka

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	βεκβικεν	βεκβικειν	βεκβικον	βεκβικοιν	βεκβικαν	βεκβικαιν	βεκβικυν	βεκβικυιν	βεκβικων
Ergativ	βεκβικεϧ	βεκβικειϧ	βεκβικοϧ	βεκβικοιϧ	βεκβικαϧ	βεκβικαιϧ	βεκβικυϧ	βεκβικυιϧ	βεκβικωϧ
Dativ	βεκβικεσ	βεκβικεισ	βεκβικοσ	βεκβικοισ	βεκβικασ	βεκβικαισ	βεκβικυσ	βεκβικυισ	βεκβικωσ
Lokativ	βεκβικεμ	βεκβικειμ	βεκβικομ	βεκβικοιμ	βεκβικαμ	βεκβικαιμ	βεκβικυμ	βεκβικυιμ	βεκβικωμ
Ablativ	βεκβικεϥ	βεκβικειϥ	βεκβικοϥ	βεκβικοιϥ	βεκβικαϥ	βεκβικαιϥ	βεκβικυϥ	βεκβικυιϥ	βεκβικωϥ
Instrumentalis	βεκβικεφ	βεκβικειφ	βεκβικοφ	βεκβικοιφ	βεκβικαφ	βεκβικαιφ	βεκβικυφ	βεκβικυιφ	βεκβικωφ
Abessiv	βεκβικεθ	βεκβικειθ	βεκβικοθ	βεκβικοιθ	βεκβικαθ	βεκβικαιθ	βεκβικυθ	βεκβικυιθ	βεκβικωθ
Essiv formal	βεκβικεγ	βεκβικειγ	βεκβικογ	βεκβικοιγ	βεκβικαγ	βεκβικαιγ	βεκβικυγ	βεκβικυιγ	βεκβικωγ
Kausativ	βεκβικελ	βεκβικειλ	βεκβικολ	βεκβικοιλ	βεκβικαλ	βεκβικαιλ	βεκβικυλ	βεκβικυιλ	βεκβικωλ
Substantivkasus
Genitiv	βεκβικεβ	βεκβικειβ	βεκβικοβ	βεκβικοιβ	βεκβικαβ	βεκβικαιβ	βεκβικυβ	βεκβικυιβ	βεκβικωβ
Essiv-modal	βεκβικεχ	βεκβικειχ	βεκβικοχ	βεκβικοιχ	βεκβικαχ	βεκβικαιχ	βεκβικυχ	βεκβικυιχ	ωχ
Komitativ	βεκβικερ	βεκβικειρ	βεκβικορ	βεκβικοιρ	βεκβικαρ	βεκβικαιρ	βεκβικυρ	βεκβικυιρ	βεκβικωρ
Kasuslös form
	βεκβικε	βεκβικει	βεκβικο	βεκβικοι	βεκβικα	βεκβικαι	βεκβικυ	βεκβικυι	βεκβικω