εσσα

Substantiv

εσσα (εσσα)

1. järn
2. metall

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	εσσεν	εσσειν	εσσον	εσσοιν	εσσαν	εσσαιν	εσσυν	εσσυιν	εσσων
Ergativ	εσσεϧ	εσσειϧ	εσσοϧ	εσσοιϧ	εσσαϧ	εσσαιϧ	εσσυϧ	εσσυιϧ	εσσωϧ
Dativ	εσσεσ	εσσεισ	εσσοσ	εσσοισ	εσσασ	εσσαισ	εσσυσ	εσσυισ	εσσωσ
Lokativ	εσσεμ	εσσειμ	εσσομ	εσσοιμ	εσσαμ	εσσαιμ	εσσυμ	εσσυιμ	εσσωμ
Ablativ	εσσεϥ	εσσειϥ	εσσοϥ	εσσοιϥ	εσσαϥ	εσσαιϥ	εσσυϥ	εσσυιϥ	εσσωϥ
Instrumentalis	εσσεφ	εσσειφ	εσσοφ	εσσοιφ	εσσαφ	εσσαιφ	εσσυφ	εσσυιφ	εσσωφ
Abessiv	εσσεθ	εσσειθ	εσσοθ	εσσοιθ	εσσαθ	εσσαιθ	εσσυθ	εσσυιθ	εσσωθ
Essiv formal	εσσεγ	εσσειγ	εσσογ	εσσοιγ	εσσαγ	εσσαιγ	εσσυγ	εσσυιγ	εσσωγ
Kausativ	εσσελ	εσσειλ	εσσολ	εσσοιλ	εσσαλ	εσσαιλ	εσσυλ	εσσυιλ	εσσωλ
Substantivkasus
Genitiv	εσσεβ	εσσειβ	εσσοβ	εσσοιβ	εσσαβ	εσσαιβ	εσσυβ	εσσυιβ	εσσωβ
Essiv-modal	εσσεχ	εσσειχ	εσσοχ	εσσοιχ	εσσαχ	εσσαιχ	εσσυχ	εσσυιχ	ωχ
Komitativ	εσσερ	εσσειρ	εσσορ	εσσοιρ	εσσαρ	εσσαιρ	εσσυρ	εσσυιρ	εσσωρ
Kasuslös form
	εσσε	εσσει	εσσο	εσσοι	εσσα	εσσαι	εσσυ	εσσυι	εσσω