πἁρωπακα

Etymologi

πἁραϛ (“blå”) + -ω- (“”) + πακα (“bär”)

Substantiv

πἁρωπακα (πἁρωπακα)

1. blåbär
2. blåmärke

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	πἁρωπακεν	πἁρωπακειν	πἁρωπακον	πἁρωπακοιν	πἁρωπακαν	πἁρωπακαιν	πἁρωπακυν	πἁρωπακυιν	πἁρωπακων
Ergativ	πἁρωπακεϧ	πἁρωπακειϧ	πἁρωπακοϧ	πἁρωπακοιϧ	πἁρωπακαϧ	πἁρωπακαιϧ	πἁρωπακυϧ	πἁρωπακυιϧ	πἁρωπακωϧ
Dativ	πἁρωπακεσ	πἁρωπακεισ	πἁρωπακοσ	πἁρωπακοισ	πἁρωπακασ	πἁρωπακαισ	πἁρωπακυσ	πἁρωπακυισ	πἁρωπακωσ
Lokativ	πἁρωπακεμ	πἁρωπακειμ	πἁρωπακομ	πἁρωπακοιμ	πἁρωπακαμ	πἁρωπακαιμ	πἁρωπακυμ	πἁρωπακυιμ	πἁρωπακωμ
Ablativ	πἁρωπακεϥ	πἁρωπακειϥ	πἁρωπακοϥ	πἁρωπακοιϥ	πἁρωπακαϥ	πἁρωπακαιϥ	πἁρωπακυϥ	πἁρωπακυιϥ	πἁρωπακωϥ
Instrumentalis	πἁρωπακεφ	πἁρωπακειφ	πἁρωπακοφ	πἁρωπακοιφ	πἁρωπακαφ	πἁρωπακαιφ	πἁρωπακυφ	πἁρωπακυιφ	πἁρωπακωφ
Abessiv	πἁρωπακεθ	πἁρωπακειθ	πἁρωπακοθ	πἁρωπακοιθ	πἁρωπακαθ	πἁρωπακαιθ	πἁρωπακυθ	πἁρωπακυιθ	πἁρωπακωθ
Essiv formal	πἁρωπακεγ	πἁρωπακειγ	πἁρωπακογ	πἁρωπακοιγ	πἁρωπακαγ	πἁρωπακαιγ	πἁρωπακυγ	πἁρωπακυιγ	πἁρωπακωγ
Kausativ	πἁρωπακελ	πἁρωπακειλ	πἁρωπακολ	πἁρωπακοιλ	πἁρωπακαλ	πἁρωπακαιλ	πἁρωπακυλ	πἁρωπακυιλ	πἁρωπακωλ
Substantivkasus
Genitiv	πἁρωπακεβ	πἁρωπακειβ	πἁρωπακοβ	πἁρωπακοιβ	πἁρωπακαβ	πἁρωπακαιβ	πἁρωπακυβ	πἁρωπακυιβ	πἁρωπακωβ
Essiv-modal	πἁρωπακεχ	πἁρωπακειχ	πἁρωπακοχ	πἁρωπακοιχ	πἁρωπακαχ	πἁρωπακαιχ	πἁρωπακυχ	πἁρωπακυιχ	ωχ
Komitativ	πἁρωπακερ	πἁρωπακειρ	πἁρωπακορ	πἁρωπακοιρ	πἁρωπακαρ	πἁρωπακαιρ	πἁρωπακυρ	πἁρωπακυιρ	πἁρωπακωρ
Kasuslös form
	πἁρωπακε	πἁρωπακει	πἁρωπακο	πἁρωπακοι	πἁρωπακα	πἁρωπακαι	πἁρωπακυ	πἁρωπακυι	πἁρωπακω