μἑρικα

Etymologi

μἱραϛ (“fredlig”) + -ικ (“abstrakt substantiv av verb”)

Substantiv

μἑρικα (μἑρικα)

1. fred
2. tystnad

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	μἱρικεν	μἱρικειν	μἱρικον	μἱρικοιν	μἱρικαν	μἱρικαιν	μἱρικυν	μἱρικυιν	μἱρικων
Ergativ	μἱρικεϧ	μἱρικειϧ	μἱρικοϧ	μἱρικοιϧ	μἱρικαϧ	μἱρικαιϧ	μἱρικυϧ	μἱρικυιϧ	μἱρικωϧ
Dativ	μἱρικεσ	μἱρικεισ	μἱρικοσ	μἱρικοισ	μἱρικασ	μἱρικαισ	μἱρικυσ	μἱρικυισ	μἱρικωσ
Lokativ	μἱρικεμ	μἱρικειμ	μἱρικομ	μἱρικοιμ	μἱρικαμ	μἱρικαιμ	μἱρικυμ	μἱρικυιμ	μἱρικωμ
Ablativ	μἱρικεϥ	μἱρικειϥ	μἱρικοϥ	μἱρικοιϥ	μἱρικαϥ	μἱρικαιϥ	μἱρικυϥ	μἱρικυιϥ	μἱρικωϥ
Instrumentalis	μἱρικεφ	μἱρικειφ	μἱρικοφ	μἱρικοιφ	μἱρικαφ	μἱρικαιφ	μἱρικυφ	μἱρικυιφ	μἱρικωφ
Abessiv	μἱρικεθ	μἱρικειθ	μἱρικοθ	μἱρικοιθ	μἱρικαθ	μἱρικαιθ	μἱρικυθ	μἱρικυιθ	μἱρικωθ
Essiv formal	μἱρικεγ	μἱρικειγ	μἱρικογ	μἱρικοιγ	μἱρικαγ	μἱρικαιγ	μἱρικυγ	μἱρικυιγ	μἱρικωγ
Kausativ	μἱρικελ	μἱρικειλ	μἱρικολ	μἱρικοιλ	μἱρικαλ	μἱρικαιλ	μἱρικυλ	μἱρικυιλ	μἱρικωλ
Substantivkasus
Genitiv	μἱρικεβ	μἱρικειβ	μἱρικοβ	μἱρικοιβ	μἱρικαβ	μἱρικαιβ	μἱρικυβ	μἱρικυιβ	μἱρικωβ
Essiv-modal	μἱρικεχ	μἱρικειχ	μἱρικοχ	μἱρικοιχ	μἱρικαχ	μἱρικαιχ	μἱρικυχ	μἱρικυιχ	ωχ
Komitativ	μἱρικερ	μἱρικειρ	μἱρικορ	μἱρικοιρ	μἱρικαρ	μἱρικαιρ	μἱρικυρ	μἱρικυιρ	μἱρικωρ
Kasuslös form
	μἱρικε	μἱρικει	μἱρικο	μἱρικοι	μἱρικα	μἱρικαι	μἱρικυ	μἱρικυι	μἱρικω