σόνόνα

Etymologi

Sammansatt av σαω (“att göra”) i presens σό + ονα (“ord”), "görande". Stavas med akut accent för att indikera att ordet har två betonade stavelser.

Substantiv

σόνόνα (σόνόνα)

1. verb

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	σόνόνεν	σόνόνειν	σόνόνον	σόνόνοιν	σόνόναν	σόνόναιν	σόνόνυν	σόνόνυιν	σόνόνων
Ergativ	σόνόνεϧ	σόνόνειϧ	σόνόνοϧ	σόνόνοιϧ	σόνόναϧ	σόνόναιϧ	σόνόνυϧ	σόνόνυιϧ	σόνόνωϧ
Dativ	σόνόνεσ	σόνόνεισ	σόνόνοσ	σόνόνοισ	σόνόνασ	σόνόναισ	σόνόνυσ	σόνόνυισ	σόνόνωσ
Lokativ	σόνόνεμ	σόνόνειμ	σόνόνομ	σόνόνοιμ	σόνόναμ	σόνόναιμ	σόνόνυμ	σόνόνυιμ	σόνόνωμ
Ablativ	σόνόνεϥ	σόνόνειϥ	σόνόνοϥ	σόνόνοιϥ	σόνόναϥ	σόνόναιϥ	σόνόνυϥ	σόνόνυιϥ	σόνόνωϥ
Instrumentalis	σόνόνεφ	σόνόνειφ	σόνόνοφ	σόνόνοιφ	σόνόναφ	σόνόναιφ	σόνόνυφ	σόνόνυιφ	σόνόνωφ
Abessiv	σόνόνεθ	σόνόνειθ	σόνόνοθ	σόνόνοιθ	σόνόναθ	σόνόναιθ	σόνόνυθ	σόνόνυιθ	σόνόνωθ
Essiv formal	σόνόνεγ	σόνόνειγ	σόνόνογ	σόνόνοιγ	σόνόναγ	σόνόναιγ	σόνόνυγ	σόνόνυιγ	σόνόνωγ
Kausativ	σόνόνελ	σόνόνειλ	σόνόνολ	σόνόνοιλ	σόνόναλ	σόνόναιλ	σόνόνυλ	σόνόνυιλ	σόνόνωλ
Substantivkasus
Genitiv	σόνόνεβ	σόνόνειβ	σόνόνοβ	σόνόνοιβ	σόνόναβ	σόνόναιβ	σόνόνυβ	σόνόνυιβ	σόνόνωβ
Essiv-modal	σόνόνεχ	σόνόνειχ	σόνόνοχ	σόνόνοιχ	σόνόναχ	σόνόναιχ	σόνόνυχ	σόνόνυιχ	ωχ
Komitativ	σόνόνερ	σόνόνειρ	σόνόνορ	σόνόνοιρ	σόνόναρ	σόνόναιρ	σόνόνυρ	σόνόνυιρ	σόνόνωρ
Kasuslös form
	σόνόνε	σόνόνει	σόνόνο	σόνόνοι	σόνόνα	σόνόναι	σόνόνυ	σόνόνυι	σόνόνω