ονσεκα

Etymologi

ονσαω (“följa regler”) + -εκ (“person som gör ett verb”)

Substantiv

ονσεκα (ονσεκα)

1. laglydig person, regelföljare

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ονσεκεν	ονσεκειν	ονσεκον	ονσεκοιν	ονσεκαν	ονσεκαιν	ονσεκυν	ονσεκυιν	ονσεκων
Ergativ	ονσεκεϧ	ονσεκειϧ	ονσεκοϧ	ονσεκοιϧ	ονσεκαϧ	ονσεκαιϧ	ονσεκυϧ	ονσεκυιϧ	ονσεκωϧ
Dativ	ονσεκεσ	ονσεκεισ	ονσεκοσ	ονσεκοισ	ονσεκασ	ονσεκαισ	ονσεκυσ	ονσεκυισ	ονσεκωσ
Lokativ	ονσεκεμ	ονσεκειμ	ονσεκομ	ονσεκοιμ	ονσεκαμ	ονσεκαιμ	ονσεκυμ	ονσεκυιμ	ονσεκωμ
Ablativ	ονσεκεϥ	ονσεκειϥ	ονσεκοϥ	ονσεκοιϥ	ονσεκαϥ	ονσεκαιϥ	ονσεκυϥ	ονσεκυιϥ	ονσεκωϥ
Instrumentalis	ονσεκεφ	ονσεκειφ	ονσεκοφ	ονσεκοιφ	ονσεκαφ	ονσεκαιφ	ονσεκυφ	ονσεκυιφ	ονσεκωφ
Abessiv	ονσεκεθ	ονσεκειθ	ονσεκοθ	ονσεκοιθ	ονσεκαθ	ονσεκαιθ	ονσεκυθ	ονσεκυιθ	ονσεκωθ
Essiv formal	ονσεκεγ	ονσεκειγ	ονσεκογ	ονσεκοιγ	ονσεκαγ	ονσεκαιγ	ονσεκυγ	ονσεκυιγ	ονσεκωγ
Kausativ	ονσεκελ	ονσεκειλ	ονσεκολ	ονσεκοιλ	ονσεκαλ	ονσεκαιλ	ονσεκυλ	ονσεκυιλ	ονσεκωλ
Substantivkasus
Genitiv	ονσεκεβ	ονσεκειβ	ονσεκοβ	ονσεκοιβ	ονσεκαβ	ονσεκαιβ	ονσεκυβ	ονσεκυιβ	ονσεκωβ
Essiv-modal	ονσεκεχ	ονσεκειχ	ονσεκοχ	ονσεκοιχ	ονσεκαχ	ονσεκαιχ	ονσεκυχ	ονσεκυιχ	ωχ
Komitativ	ονσεκερ	ονσεκειρ	ονσεκορ	ονσεκοιρ	ονσεκαρ	ονσεκαιρ	ονσεκυρ	ονσεκυιρ	ονσεκωρ
Kasuslös form
	ονσεκε	ονσεκει	ονσεκο	ονσεκοι	ονσεκα	ονσεκαι	ονσεκυ	ονσεκυι	ονσεκω