νεμμοκα

Etymologi

νεωμμαω (“tala”) + -οκ (“konkret substantiv av verb”)

Substantiv

νεμμοκα (νεμμοκα)

1. tal, anförande

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	νεμμοκεν	νεμμοκειν	νεμμοκον	νεμμοκοιν	νεμμοκαν	νεμμοκαιν	νεμμοκυν	νεμμοκυιν	νεμμοκων
Ergativ	νεμμοκεϧ	νεμμοκειϧ	νεμμοκοϧ	νεμμοκοιϧ	νεμμοκαϧ	νεμμοκαιϧ	νεμμοκυϧ	νεμμοκυιϧ	νεμμοκωϧ
Dativ	νεμμοκεσ	νεμμοκεισ	νεμμοκοσ	νεμμοκοισ	νεμμοκασ	νεμμοκαισ	νεμμοκυσ	νεμμοκυισ	νεμμοκωσ
Lokativ	νεμμοκεμ	νεμμοκειμ	νεμμοκομ	νεμμοκοιμ	νεμμοκαμ	νεμμοκαιμ	νεμμοκυμ	νεμμοκυιμ	νεμμοκωμ
Ablativ	νεμμοκεϥ	νεμμοκειϥ	νεμμοκοϥ	νεμμοκοιϥ	νεμμοκαϥ	νεμμοκαιϥ	νεμμοκυϥ	νεμμοκυιϥ	νεμμοκωϥ
Instrumentalis	νεμμοκεφ	νεμμοκειφ	νεμμοκοφ	νεμμοκοιφ	νεμμοκαφ	νεμμοκαιφ	νεμμοκυφ	νεμμοκυιφ	νεμμοκωφ
Abessiv	νεμμοκεθ	νεμμοκειθ	νεμμοκοθ	νεμμοκοιθ	νεμμοκαθ	νεμμοκαιθ	νεμμοκυθ	νεμμοκυιθ	νεμμοκωθ
Essiv formal	νεμμοκεγ	νεμμοκειγ	νεμμοκογ	νεμμοκοιγ	νεμμοκαγ	νεμμοκαιγ	νεμμοκυγ	νεμμοκυιγ	νεμμοκωγ
Kausativ	νεμμοκελ	νεμμοκειλ	νεμμοκολ	νεμμοκοιλ	νεμμοκαλ	νεμμοκαιλ	νεμμοκυλ	νεμμοκυιλ	νεμμοκωλ
Substantivkasus
Genitiv	νεμμοκεβ	νεμμοκειβ	νεμμοκοβ	νεμμοκοιβ	νεμμοκαβ	νεμμοκαιβ	νεμμοκυβ	νεμμοκυιβ	νεμμοκωβ
Essiv-modal	νεμμοκεχ	νεμμοκειχ	νεμμοκοχ	νεμμοκοιχ	νεμμοκαχ	νεμμοκαιχ	νεμμοκυχ	νεμμοκυιχ	ωχ
Komitativ	νεμμοκερ	νεμμοκειρ	νεμμοκορ	νεμμοκοιρ	νεμμοκαρ	νεμμοκαιρ	νεμμοκυρ	νεμμοκυιρ	νεμμοκωρ
Kasuslös form
	νεμμοκε	νεμμοκει	νεμμοκο	νεμμοκοι	νεμμοκα	νεμμοκαι	νεμμοκυ	νεμμοκυι	νεμμοκω