φοσα

Substantiv

φοσα (φοσα)

1. person, människa, man

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	φοσεν	φοσειν	φοσον	φοσοιν	φοσαν	φοσαιν	φοσυν	φοσυιν	φοσων
Ergativ	φοσεϧ	φοσειϧ	φοσοϧ	φοσοιϧ	φοσαϧ	φοσαιϧ	φοσυϧ	φοσυιϧ	φοσωϧ
Dativ	φοσεσ	φοσεισ	φοσοσ	φοσοισ	φοσασ	φοσαισ	φοσυσ	φοσυισ	φοσωσ
Lokativ	φοσεμ	φοσειμ	φοσομ	φοσοιμ	φοσαμ	φοσαιμ	φοσυμ	φοσυιμ	φοσωμ
Ablativ	φοσεϥ	φοσειϥ	φοσοϥ	φοσοιϥ	φοσαϥ	φοσαιϥ	φοσυϥ	φοσυιϥ	φοσωϥ
Instrumentalis	φοσεφ	φοσειφ	φοσοφ	φοσοιφ	φοσαφ	φοσαιφ	φοσυφ	φοσυιφ	φοσωφ
Abessiv	φοσεθ	φοσειθ	φοσοθ	φοσοιθ	φοσαθ	φοσαιθ	φοσυθ	φοσυιθ	φοσωθ
Essiv formal	φοσεγ	φοσειγ	φοσογ	φοσοιγ	φοσαγ	φοσαιγ	φοσυγ	φοσυιγ	φοσωγ
Kausativ	φοσελ	φοσειλ	φοσολ	φοσοιλ	φοσαλ	φοσαιλ	φοσυλ	φοσυιλ	φοσωλ
Substantivkasus
Genitiv	φοσεβ	φοσειβ	φοσοβ	φοσοιβ	φοσαβ	φοσαιβ	φοσυβ	φοσυιβ	φοσωβ
Essiv-modal	φοσεχ	φοσειχ	φοσοχ	φοσοιχ	φοσαχ	φοσαιχ	φοσυχ	φοσυιχ	ωχ
Komitativ	φοσερ	φοσειρ	φοσορ	φοσοιρ	φοσαρ	φοσαιρ	φοσυρ	φοσυιρ	φοσωρ
Kasuslös form
	φοσε	φοσει	φοσο	φοσοι	φοσα	φοσαι	φοσυ	φοσυι	φοσω