ρὡκα

Etymologi

Lånat från japanska 類 (sort, typ)

Substantiv

ρὡκα (ρὡκα)

1. sort, typ, klass

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ρὡκεν	ρὡκειν	ρὡκον	ρὡκοιν	ρὡκαν	ρὡκαιν	ρὡκυν	ρὡκυιν	ρὡκων
Ergativ	ρὡκεϧ	ρὡκειϧ	ρὡκοϧ	ρὡκοιϧ	ρὡκαϧ	ρὡκαιϧ	ρὡκυϧ	ρὡκυιϧ	ρὡκωϧ
Dativ	ρὡκεσ	ρὡκεισ	ρὡκοσ	ρὡκοισ	ρὡκασ	ρὡκαισ	ρὡκυσ	ρὡκυισ	ρὡκωσ
Lokativ	ρὡκεμ	ρὡκειμ	ρὡκομ	ρὡκοιμ	ρὡκαμ	ρὡκαιμ	ρὡκυμ	ρὡκυιμ	ρὡκωμ
Ablativ	ρὡκεϥ	ρὡκειϥ	ρὡκοϥ	ρὡκοιϥ	ρὡκαϥ	ρὡκαιϥ	ρὡκυϥ	ρὡκυιϥ	ρὡκωϥ
Instrumentalis	ρὡκεφ	ρὡκειφ	ρὡκοφ	ρὡκοιφ	ρὡκαφ	ρὡκαιφ	ρὡκυφ	ρὡκυιφ	ρὡκωφ
Abessiv	ρὡκεθ	ρὡκειθ	ρὡκοθ	ρὡκοιθ	ρὡκαθ	ρὡκαιθ	ρὡκυθ	ρὡκυιθ	ρὡκωθ
Essiv formal	ρὡκεγ	ρὡκειγ	ρὡκογ	ρὡκοιγ	ρὡκαγ	ρὡκαιγ	ρὡκυγ	ρὡκυιγ	ρὡκωγ
Kausativ	ρὡκελ	ρὡκειλ	ρὡκολ	ρὡκοιλ	ρὡκαλ	ρὡκαιλ	ρὡκυλ	ρὡκυιλ	ρὡκωλ
Substantivkasus
Genitiv	ρὡκεβ	ρὡκειβ	ρὡκοβ	ρὡκοιβ	ρὡκαβ	ρὡκαιβ	ρὡκυβ	ρὡκυιβ	ρὡκωβ
Essiv-modal	ρὡκεχ	ρὡκειχ	ρὡκοχ	ρὡκοιχ	ρὡκαχ	ρὡκαιχ	ρὡκυχ	ρὡκυιχ	ωχ
Komitativ	ρὡκερ	ρὡκειρ	ρὡκορ	ρὡκοιρ	ρὡκαρ	ρὡκαιρ	ρὡκυρ	ρὡκυιρ	ρὡκωρ
Kasuslös form
	ρὡκε	ρὡκει	ρὡκο	ρὡκοι	ρὡκα	ρὡκαι	ρὡκυ	ρὡκυι	ρὡκω