βἑμα

Substantiv

βἑμα (βἑμα)

1. ett syskon

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	βἑμεν	βἑμειν	βἑμον	βἑμοιν	βἑμαν	βἑμαιν	βἑμυν	βἑμυιν	βἑμων
Ergativ	βἑμεϧ	βἑμειϧ	βἑμοϧ	βἑμοιϧ	βἑμαϧ	βἑμαιϧ	βἑμυϧ	βἑμυιϧ	βἑμωϧ
Dativ	βἑμεσ	βἑμεισ	βἑμοσ	βἑμοισ	βἑμασ	βἑμαισ	βἑμυσ	βἑμυισ	βἑμωσ
Lokativ	βἑμεμ	βἑμειμ	βἑμομ	βἑμοιμ	βἑμαμ	βἑμαιμ	βἑμυμ	βἑμυιμ	βἑμωμ
Ablativ	βἑμεϥ	βἑμειϥ	βἑμοϥ	βἑμοιϥ	βἑμαϥ	βἑμαιϥ	βἑμυϥ	βἑμυιϥ	βἑμωϥ
Instrumentalis	βἑμεφ	βἑμειφ	βἑμοφ	βἑμοιφ	βἑμαφ	βἑμαιφ	βἑμυφ	βἑμυιφ	βἑμωφ
Abessiv	βἑμεθ	βἑμειθ	βἑμοθ	βἑμοιθ	βἑμαθ	βἑμαιθ	βἑμυθ	βἑμυιθ	βἑμωθ
Essiv formal	βἑμεγ	βἑμειγ	βἑμογ	βἑμοιγ	βἑμαγ	βἑμαιγ	βἑμυγ	βἑμυιγ	βἑμωγ
Kausativ	βἑμελ	βἑμειλ	βἑμολ	βἑμοιλ	βἑμαλ	βἑμαιλ	βἑμυλ	βἑμυιλ	βἑμωλ
Substantivkasus
Genitiv	βἑμεβ	βἑμειβ	βἑμοβ	βἑμοιβ	βἑμαβ	βἑμαιβ	βἑμυβ	βἑμυιβ	βἑμωβ
Essiv-modal	βἑμεχ	βἑμειχ	βἑμοχ	βἑμοιχ	βἑμαχ	βἑμαιχ	βἑμυχ	βἑμυιχ	ωχ
Komitativ	βἑμερ	βἑμειρ	βἑμορ	βἑμοιρ	βἑμαρ	βἑμαιρ	βἑμυρ	βἑμυιρ	βἑμωρ
Kasuslös form
	βἑμε	βἑμει	βἑμο	βἑμοι	βἑμα	βἑμαι	βἑμυ	βἑμυι	βἑμω