σιπαρα

Substantiv

σιπαρα (σιπαρα)

1. flod

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	σιπαρεν	σιπαρειν	σιπαρον	σιπαροιν	σιπαραν	σιπαραιν	σιπαρυν	σιπαρυιν	σιπαρων
Ergativ	σιπαρεϧ	σιπαρειϧ	σιπαροϧ	σιπαροιϧ	σιπαραϧ	σιπαραιϧ	σιπαρυϧ	σιπαρυιϧ	σιπαρωϧ
Dativ	σιπαρεσ	σιπαρεισ	σιπαροσ	σιπαροισ	σιπαρασ	σιπαραισ	σιπαρυσ	σιπαρυισ	σιπαρωσ
Lokativ	σιπαρεμ	σιπαρειμ	σιπαρομ	σιπαροιμ	σιπαραμ	σιπαραιμ	σιπαρυμ	σιπαρυιμ	σιπαρωμ
Ablativ	σιπαρεϥ	σιπαρειϥ	σιπαροϥ	σιπαροιϥ	σιπαραϥ	σιπαραιϥ	σιπαρυϥ	σιπαρυιϥ	σιπαρωϥ
Instrumentalis	σιπαρεφ	σιπαρειφ	σιπαροφ	σιπαροιφ	σιπαραφ	σιπαραιφ	σιπαρυφ	σιπαρυιφ	σιπαρωφ
Abessiv	σιπαρεθ	σιπαρειθ	σιπαροθ	σιπαροιθ	σιπαραθ	σιπαραιθ	σιπαρυθ	σιπαρυιθ	σιπαρωθ
Essiv formal	σιπαρεγ	σιπαρειγ	σιπαρογ	σιπαροιγ	σιπαραγ	σιπαραιγ	σιπαρυγ	σιπαρυιγ	σιπαρωγ
Kausativ	σιπαρελ	σιπαρειλ	σιπαρολ	σιπαροιλ	σιπαραλ	σιπαραιλ	σιπαρυλ	σιπαρυιλ	σιπαρωλ
Substantivkasus
Genitiv	σιπαρεβ	σιπαρειβ	σιπαροβ	σιπαροιβ	σιπαραβ	σιπαραιβ	σιπαρυβ	σιπαρυιβ	σιπαρωβ
Essiv-modal	σιπαρεχ	σιπαρειχ	σιπαροχ	σιπαροιχ	σιπαραχ	σιπαραιχ	σιπαρυχ	σιπαρυιχ	ωχ
Komitativ	σιπαρερ	σιπαρειρ	σιπαρορ	σιπαροιρ	σιπαραρ	σιπαραιρ	σιπαρυρ	σιπαρυιρ	σιπαρωρ
Kasuslös form
	σιπαρε	σιπαρει	σιπαρο	σιπαροι	σιπαρα	σιπαραι	σιπαρυ	σιπαρυι	σιπαρω