φαπαω

Verb

φαπαω (φαπαω)

1. blåsa (när en människa blåser, för vinden som blåser, se ομσαω)

Konjugering

	Gnomisk presens	Presens realis	Preteritum	Futurum	Infinitiv
Indikativ	φαπὸ	φαπὰι	φαπὰ	φαπὶ	φαπαω
Subjunktiv	φαπὲ	φαπεηὰι	φαπεηὰ	φαπὲι	φαπεω
Optativ	φαπειλὸ	φαπειλὰι	φαπειλὰ	φαπειλὶ	φαπειλαω
Jussiv	φαποχὸ	φαποχὰι	φαποχὰ	φαποχὶ	φαποχαω
Potentialis	φαπαγὸ	φαπαγὰι	φαπαγὰ	φαπαγὶ	φαπαγαω
Dubitativ	φαπωπὸ	φαπωπὰι	φαπωπὰ	φαπωπὶ	φαπωπαω
Permissiv	φαπιαωὸ	φαπιαωὰι	φαπιαωὰ	φαπιαωὶ	φαπιαωαω
Permissiv (extern)	φαπωμὸ	φαπωμὰι	φαπωμὰ	φαπωμὶ	φαπωμαω
Admirativ	φαπωκερὸ	φαπωκερὰι	φαπωκερὰ	φαπωκερὶ	φαπωκεραω
Imperativ	φαπὺ	φαπὺ		φαπὺι