δἱνα

Etymologi

Lånat från puniska 𐤕𐤉𐤍 (fikon)

Substantiv

δἱνα (δἱνα)

1. fikon

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	δἱνεν	δἱνειν	δἱνον	δἱνοιν	δἱναν	δἱναιν	δἱνυν	δἱνυιν	δἱνων
Ergativ	δἱνεϧ	δἱνειϧ	δἱνοϧ	δἱνοιϧ	δἱναϧ	δἱναιϧ	δἱνυϧ	δἱνυιϧ	δἱνωϧ
Dativ	δἱνεσ	δἱνεισ	δἱνοσ	δἱνοισ	δἱνασ	δἱναισ	δἱνυσ	δἱνυισ	δἱνωσ
Lokativ	δἱνεμ	δἱνειμ	δἱνομ	δἱνοιμ	δἱναμ	δἱναιμ	δἱνυμ	δἱνυιμ	δἱνωμ
Ablativ	δἱνεϥ	δἱνειϥ	δἱνοϥ	δἱνοιϥ	δἱναϥ	δἱναιϥ	δἱνυϥ	δἱνυιϥ	δἱνωϥ
Instrumentalis	δἱνεφ	δἱνειφ	δἱνοφ	δἱνοιφ	δἱναφ	δἱναιφ	δἱνυφ	δἱνυιφ	δἱνωφ
Abessiv	δἱνεθ	δἱνειθ	δἱνοθ	δἱνοιθ	δἱναθ	δἱναιθ	δἱνυθ	δἱνυιθ	δἱνωθ
Essiv formal	δἱνεγ	δἱνειγ	δἱνογ	δἱνοιγ	δἱναγ	δἱναιγ	δἱνυγ	δἱνυιγ	δἱνωγ
Kausativ	δἱνελ	δἱνειλ	δἱνολ	δἱνοιλ	δἱναλ	δἱναιλ	δἱνυλ	δἱνυιλ	δἱνωλ
Substantivkasus
Genitiv	δἱνεβ	δἱνειβ	δἱνοβ	δἱνοιβ	δἱναβ	δἱναιβ	δἱνυβ	δἱνυιβ	δἱνωβ
Essiv-modal	δἱνεχ	δἱνειχ	δἱνοχ	δἱνοιχ	δἱναχ	δἱναιχ	δἱνυχ	δἱνυιχ	ωχ
Komitativ	δἱνερ	δἱνειρ	δἱνορ	δἱνοιρ	δἱναρ	δἱναιρ	δἱνυρ	δἱνυιρ	δἱνωρ
Kasuslös form
	δἱνε	δἱνει	δἱνο	δἱνοι	δἱνα	δἱναι	δἱνυ	δἱνυι	δἱνω