περκιρα

Etymologi

περκαϛ (“tom”) + ινσα (“tid”)

Substantiv

περκιρα (περκιρα)

1. fritid, ledighet (i allmänhet)

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	περκινσεν	περκινσειν	περκινσον	περκινσοιν	περκινσαν	περκινσαιν	περκινσυν	περκινσυιν	περκινσων
Ergativ	περκινσεϧ	περκινσειϧ	περκινσοϧ	περκινσοιϧ	περκινσαϧ	περκινσαιϧ	περκινσυϧ	περκινσυιϧ	περκινσωϧ
Dativ	περκινσεσ	περκινσεισ	περκινσοσ	περκινσοισ	περκινσασ	περκινσαισ	περκινσυσ	περκινσυισ	περκινσωσ
Lokativ	περκινσεμ	περκινσειμ	περκινσομ	περκινσοιμ	περκινσαμ	περκινσαιμ	περκινσυμ	περκινσυιμ	περκινσωμ
Ablativ	περκινσεϥ	περκινσειϥ	περκινσοϥ	περκινσοιϥ	περκινσαϥ	περκινσαιϥ	περκινσυϥ	περκινσυιϥ	περκινσωϥ
Instrumentalis	περκινσεφ	περκινσειφ	περκινσοφ	περκινσοιφ	περκινσαφ	περκινσαιφ	περκινσυφ	περκινσυιφ	περκινσωφ
Abessiv	περκινσεθ	περκινσειθ	περκινσοθ	περκινσοιθ	περκινσαθ	περκινσαιθ	περκινσυθ	περκινσυιθ	περκινσωθ
Essiv formal	περκινσεγ	περκινσειγ	περκινσογ	περκινσοιγ	περκινσαγ	περκινσαιγ	περκινσυγ	περκινσυιγ	περκινσωγ
Kausativ	περκινσελ	περκινσειλ	περκινσολ	περκινσοιλ	περκινσαλ	περκινσαιλ	περκινσυλ	περκινσυιλ	περκινσωλ
Substantivkasus
Genitiv	περκινσεβ	περκινσειβ	περκινσοβ	περκινσοιβ	περκινσαβ	περκινσαιβ	περκινσυβ	περκινσυιβ	περκινσωβ
Essiv-modal	περκινσεχ	περκινσειχ	περκινσοχ	περκινσοιχ	περκινσαχ	περκινσαιχ	περκινσυχ	περκινσυιχ	ωχ
Komitativ	περκινσερ	περκινσειρ	περκινσορ	περκινσοιρ	περκινσαρ	περκινσαιρ	περκινσυρ	περκινσυιρ	περκινσωρ
Kasuslös form
	περκινσε	περκινσει	περκινσο	περκινσοι	περκινσα	περκινσαι	περκινσυ	περκινσυι	περκινσω

Se även

• σιννινσα (“semester”)