ϣυκσαγκα

Substantiv

ϣυκσαγκα (ϣυκσαγκα)

1. atom

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ϣυκσαγκεν	ϣυκσαγκειν	ϣυκσαγκον	ϣυκσαγκοιν	ϣυκσαγκαν	ϣυκσαγκαιν	ϣυκσαγκυν	ϣυκσαγκυιν	ϣυκσαγκων
Ergativ	ϣυκσαγκεϧ	ϣυκσαγκειϧ	ϣυκσαγκοϧ	ϣυκσαγκοιϧ	ϣυκσαγκαϧ	ϣυκσαγκαιϧ	ϣυκσαγκυϧ	ϣυκσαγκυιϧ	ϣυκσαγκωϧ
Dativ	ϣυκσαγκεσ	ϣυκσαγκεισ	ϣυκσαγκοσ	ϣυκσαγκοισ	ϣυκσαγκασ	ϣυκσαγκαισ	ϣυκσαγκυσ	ϣυκσαγκυισ	ϣυκσαγκωσ
Lokativ	ϣυκσαγκεμ	ϣυκσαγκειμ	ϣυκσαγκομ	ϣυκσαγκοιμ	ϣυκσαγκαμ	ϣυκσαγκαιμ	ϣυκσαγκυμ	ϣυκσαγκυιμ	ϣυκσαγκωμ
Ablativ	ϣυκσαγκεϥ	ϣυκσαγκειϥ	ϣυκσαγκοϥ	ϣυκσαγκοιϥ	ϣυκσαγκαϥ	ϣυκσαγκαιϥ	ϣυκσαγκυϥ	ϣυκσαγκυιϥ	ϣυκσαγκωϥ
Instrumentalis	ϣυκσαγκεφ	ϣυκσαγκειφ	ϣυκσαγκοφ	ϣυκσαγκοιφ	ϣυκσαγκαφ	ϣυκσαγκαιφ	ϣυκσαγκυφ	ϣυκσαγκυιφ	ϣυκσαγκωφ
Abessiv	ϣυκσαγκεθ	ϣυκσαγκειθ	ϣυκσαγκοθ	ϣυκσαγκοιθ	ϣυκσαγκαθ	ϣυκσαγκαιθ	ϣυκσαγκυθ	ϣυκσαγκυιθ	ϣυκσαγκωθ
Essiv formal	ϣυκσαγκεγ	ϣυκσαγκειγ	ϣυκσαγκογ	ϣυκσαγκοιγ	ϣυκσαγκαγ	ϣυκσαγκαιγ	ϣυκσαγκυγ	ϣυκσαγκυιγ	ϣυκσαγκωγ
Kausativ	ϣυκσαγκελ	ϣυκσαγκειλ	ϣυκσαγκολ	ϣυκσαγκοιλ	ϣυκσαγκαλ	ϣυκσαγκαιλ	ϣυκσαγκυλ	ϣυκσαγκυιλ	ϣυκσαγκωλ
Substantivkasus
Genitiv	ϣυκσαγκεβ	ϣυκσαγκειβ	ϣυκσαγκοβ	ϣυκσαγκοιβ	ϣυκσαγκαβ	ϣυκσαγκαιβ	ϣυκσαγκυβ	ϣυκσαγκυιβ	ϣυκσαγκωβ
Essiv-modal	ϣυκσαγκεχ	ϣυκσαγκειχ	ϣυκσαγκοχ	ϣυκσαγκοιχ	ϣυκσαγκαχ	ϣυκσαγκαιχ	ϣυκσαγκυχ	ϣυκσαγκυιχ	ωχ
Komitativ	ϣυκσαγκερ	ϣυκσαγκειρ	ϣυκσαγκορ	ϣυκσαγκοιρ	ϣυκσαγκαρ	ϣυκσαγκαιρ	ϣυκσαγκυρ	ϣυκσαγκυιρ	ϣυκσαγκωρ
Kasuslös form
	ϣυκσαγκε	ϣυκσαγκει	ϣυκσαγκο	ϣυκσαγκοι	ϣυκσαγκα	ϣυκσαγκαι	ϣυκσαγκυ	ϣυκσαγκυι	ϣυκσαγκω

Se även

ϣυϣακσαγοκα - fullständig form