νιδα

Substantiv

νιδα (νιδα)

1. stock
2. bänk
3. sittplats, viloplats
4. grav

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	νιδεν	νιδειν	νιδον	νιδοιν	νιδαν	νιδαιν	νιδυν	νιδυιν	νιδων
Ergativ	νιδεϧ	νιδειϧ	νιδοϧ	νιδοιϧ	νιδαϧ	νιδαιϧ	νιδυϧ	νιδυιϧ	νιδωϧ
Dativ	νιδεσ	νιδεισ	νιδοσ	νιδοισ	νιδασ	νιδαισ	νιδυσ	νιδυισ	νιδωσ
Lokativ	νιδεμ	νιδειμ	νιδομ	νιδοιμ	νιδαμ	νιδαιμ	νιδυμ	νιδυιμ	νιδωμ
Ablativ	νιδεϥ	νιδειϥ	νιδοϥ	νιδοιϥ	νιδαϥ	νιδαιϥ	νιδυϥ	νιδυιϥ	νιδωϥ
Instrumentalis	νιδεφ	νιδειφ	νιδοφ	νιδοιφ	νιδαφ	νιδαιφ	νιδυφ	νιδυιφ	νιδωφ
Abessiv	νιδεθ	νιδειθ	νιδοθ	νιδοιθ	νιδαθ	νιδαιθ	νιδυθ	νιδυιθ	νιδωθ
Essiv formal	νιδεγ	νιδειγ	νιδογ	νιδοιγ	νιδαγ	νιδαιγ	νιδυγ	νιδυιγ	νιδωγ
Kausativ	νιδελ	νιδειλ	νιδολ	νιδοιλ	νιδαλ	νιδαιλ	νιδυλ	νιδυιλ	νιδωλ
Substantivkasus
Genitiv	νιδεβ	νιδειβ	νιδοβ	νιδοιβ	νιδαβ	νιδαιβ	νιδυβ	νιδυιβ	νιδωβ
Essiv-modal	νιδεχ	νιδειχ	νιδοχ	νιδοιχ	νιδαχ	νιδαιχ	νιδυχ	νιδυιχ	ωχ
Komitativ	νιδερ	νιδειρ	νιδορ	νιδοιρ	νιδαρ	νιδαιρ	νιδυρ	νιδυιρ	νιδωρ
Kasuslös form
	νιδε	νιδει	νιδο	νιδοι	νιδα	νιδαι	νιδυ	νιδυι	νιδω