κοδια

Substantiv

κοδια (κοδια)

1. piano

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	κοδιεν	κοδιειν	κοδιον	κοδιοιν	κοδιαν	κοδιαιν	κοδιυν	κοδιυιν	κοδιων
Ergativ	κοδιεϧ	κοδιειϧ	κοδιοϧ	κοδιοιϧ	κοδιαϧ	κοδιαιϧ	κοδιυϧ	κοδιυιϧ	κοδιωϧ
Dativ	κοδιεσ	κοδιεισ	κοδιοσ	κοδιοισ	κοδιασ	κοδιαισ	κοδιυσ	κοδιυισ	κοδιωσ
Lokativ	κοδιεμ	κοδιειμ	κοδιομ	κοδιοιμ	κοδιαμ	κοδιαιμ	κοδιυμ	κοδιυιμ	κοδιωμ
Ablativ	κοδιεϥ	κοδιειϥ	κοδιοϥ	κοδιοιϥ	κοδιαϥ	κοδιαιϥ	κοδιυϥ	κοδιυιϥ	κοδιωϥ
Instrumentalis	κοδιεφ	κοδιειφ	κοδιοφ	κοδιοιφ	κοδιαφ	κοδιαιφ	κοδιυφ	κοδιυιφ	κοδιωφ
Abessiv	κοδιεθ	κοδιειθ	κοδιοθ	κοδιοιθ	κοδιαθ	κοδιαιθ	κοδιυθ	κοδιυιθ	κοδιωθ
Essiv formal	κοδιεγ	κοδιειγ	κοδιογ	κοδιοιγ	κοδιαγ	κοδιαιγ	κοδιυγ	κοδιυιγ	κοδιωγ
Kausativ	κοδιελ	κοδιειλ	κοδιολ	κοδιοιλ	κοδιαλ	κοδιαιλ	κοδιυλ	κοδιυιλ	κοδιωλ
Substantivkasus
Genitiv	κοδιεβ	κοδιειβ	κοδιοβ	κοδιοιβ	κοδιαβ	κοδιαιβ	κοδιυβ	κοδιυιβ	κοδιωβ
Essiv-modal	κοδιεχ	κοδιειχ	κοδιοχ	κοδιοιχ	κοδιαχ	κοδιαιχ	κοδιυχ	κοδιυιχ	ωχ
Komitativ	κοδιερ	κοδιειρ	κοδιορ	κοδιοιρ	κοδιαρ	κοδιαιρ	κοδιυρ	κοδιυιρ	κοδιωρ
Kasuslös form
	κοδιε	κοδιει	κοδιο	κοδιοι	κοδια	κοδιαι	κοδιυ	κοδιυι	κοδιω