πακα

Etymologi

Lånat från latin baca (bär)

Substantiv

πακα (πακα)

1. bär, mindre frukt

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	πακεν	πακειν	πακον	πακοιν	πακαν	πακαιν	πακυν	πακυιν	πακων
Ergativ	πακεϧ	πακειϧ	πακοϧ	πακοιϧ	πακαϧ	πακαιϧ	πακυϧ	πακυιϧ	πακωϧ
Dativ	πακεσ	πακεισ	πακοσ	πακοισ	πακασ	πακαισ	πακυσ	πακυισ	πακωσ
Lokativ	πακεμ	πακειμ	πακομ	πακοιμ	πακαμ	πακαιμ	πακυμ	πακυιμ	πακωμ
Ablativ	πακεϥ	πακειϥ	πακοϥ	πακοιϥ	πακαϥ	πακαιϥ	πακυϥ	πακυιϥ	πακωϥ
Instrumentalis	πακεφ	πακειφ	πακοφ	πακοιφ	πακαφ	πακαιφ	πακυφ	πακυιφ	πακωφ
Abessiv	πακεθ	πακειθ	πακοθ	πακοιθ	πακαθ	πακαιθ	πακυθ	πακυιθ	πακωθ
Essiv formal	πακεγ	πακειγ	πακογ	πακοιγ	πακαγ	πακαιγ	πακυγ	πακυιγ	πακωγ
Kausativ	πακελ	πακειλ	πακολ	πακοιλ	πακαλ	πακαιλ	πακυλ	πακυιλ	πακωλ
Substantivkasus
Genitiv	πακεβ	πακειβ	πακοβ	πακοιβ	πακαβ	πακαιβ	πακυβ	πακυιβ	πακωβ
Essiv-modal	πακεχ	πακειχ	πακοχ	πακοιχ	πακαχ	πακαιχ	πακυχ	πακυιχ	ωχ
Komitativ	πακερ	πακειρ	πακορ	πακοιρ	πακαρ	πακαιρ	πακυρ	πακυιρ	πακωρ
Kasuslös form
	πακε	πακει	πακο	πακοι	πακα	πακαι	πακυ	πακυι	πακω

Härledningar

Gonjoniska lexem härledda från πακα‎ (1 S)

πἁρωπακα