αθα

Substantiv

αθα (αθα)

1. längs, emellan, genom

Konjugering

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	αθεν	αθειν	αθον	αθοιν	αθαν	αθαιν	αθυν	αθυιν	αθων
Ergativ	αθεϧ	αθειϧ	αθοϧ	αθοιϧ	αθαϧ	αθαιϧ	αθυϧ	αθυιϧ	αθωϧ
Dativ	αθεσ	αθεισ	αθοσ	αθοισ	αθασ	αθαισ	αθυσ	αθυισ	αθωσ
Lokativ	αθεμ	αθειμ	αθομ	αθοιμ	αθαμ	αθαιμ	αθυμ	αθυιμ	αθωμ
Ablativ	αθεϥ	αθειϥ	αθοϥ	αθοιϥ	αθαϥ	αθαιϥ	αθυϥ	αθυιϥ	αθωϥ
Instrumentalis	αθεφ	αθειφ	αθοφ	αθοιφ	αθαφ	αθαιφ	αθυφ	αθυιφ	αθωφ
Abessiv	αθεθ	αθειθ	αθοθ	αθοιθ	αθαθ	αθαιθ	αθυθ	αθυιθ	αθωθ
Essiv formal	αθεγ	αθειγ	αθογ	αθοιγ	αθαγ	αθαιγ	αθυγ	αθυιγ	αθωγ
Kausativ	αθελ	αθειλ	αθολ	αθοιλ	αθαλ	αθαιλ	αθυλ	αθυιλ	αθωλ
Substantivkasus
Genitiv	αθεβ	αθειβ	αθοβ	αθοιβ	αθαβ	αθαιβ	αθυβ	αθυιβ	αθωβ
Essiv-modal	αθεχ	αθειχ	αθοχ	αθοιχ	αθαχ	αθαιχ	αθυχ	αθυιχ	ωχ
Komitativ	αθερ	αθειρ	αθορ	αθοιρ	αθαρ	αθαιρ	αθυρ	αθυιρ	αθωρ
Kasuslös form
	αθε	αθει	αθο	αθοι	αθα	αθαι	αθυ	αθυι	αθω

Härledningar

Gonjoniska lexem härledda från αθα‎ (1 S)

αθεινιαλαϛ