περκιρα

Etymologi

περκαϛ (“tom”) + -ιρ (“tid”)

Substantiv

περκιρα (περκιρα)

1. fritid, ledighet (i allmänhet)

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	περκιρεν	περκιρειν	περκιρον	περκιροιν	περκιραν	περκιραιν	περκιρυν	περκιρυιν	περκιρων
Ergativ	περκιρεϧ	περκιρειϧ	περκιροϧ	περκιροιϧ	περκιραϧ	περκιραιϧ	περκιρυϧ	περκιρυιϧ	περκιρωϧ
Dativ	περκιρεσ	περκιρεισ	περκιροσ	περκιροισ	περκιρασ	περκιραισ	περκιρυσ	περκιρυισ	περκιρωσ
Lokativ	περκιρεμ	περκιρειμ	περκιρομ	περκιροιμ	περκιραμ	περκιραιμ	περκιρυμ	περκιρυιμ	περκιρωμ
Ablativ	περκιρεϥ	περκιρειϥ	περκιροϥ	περκιροιϥ	περκιραϥ	περκιραιϥ	περκιρυϥ	περκιρυιϥ	περκιρωϥ
Instrumentalis	περκιρεφ	περκιρειφ	περκιροφ	περκιροιφ	περκιραφ	περκιραιφ	περκιρυφ	περκιρυιφ	περκιρωφ
Abessiv	περκιρεθ	περκιρειθ	περκιροθ	περκιροιθ	περκιραθ	περκιραιθ	περκιρυθ	περκιρυιθ	περκιρωθ
Essiv formal	περκιρεγ	περκιρειγ	περκιρογ	περκιροιγ	περκιραγ	περκιραιγ	περκιρυγ	περκιρυιγ	περκιρωγ
Kausativ	περκιρελ	περκιρειλ	περκιρολ	περκιροιλ	περκιραλ	περκιραιλ	περκιρυλ	περκιρυιλ	περκιρωλ
Substantivkasus
Genitiv	περκιρεβ	περκιρειβ	περκιροβ	περκιροιβ	περκιραβ	περκιραιβ	περκιρυβ	περκιρυιβ	περκιρωβ
Essiv-modal	περκιρεχ	περκιρειχ	περκιροχ	περκιροιχ	περκιραχ	περκιραιχ	περκιρυχ	περκιρυιχ	ωχ
Komitativ	περκιρερ	περκιρειρ	περκιρορ	περκιροιρ	περκιραρ	περκιραιρ	περκιρυρ	περκιρυιρ	περκιρωρ
Kasuslös form
	περκιρε	περκιρει	περκιρο	περκιροι	περκιρα	περκιραι	περκιρυ	περκιρυι	περκιρω

Se även

• σιννινσα (“semester”)