ϧεφρεκα

Substantiv

ϧεφρεκα (ϧεφρεκα)

1. pinne

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ϧεφρεκεν	ϧεφρεκειν	ϧεφρεκον	ϧεφρεκοιν	ϧεφρεκαν	ϧεφρεκαιν	ϧεφρεκυν	ϧεφρεκυιν	ϧεφρεκων
Ergativ	ϧεφρεκεϧ	ϧεφρεκειϧ	ϧεφρεκοϧ	ϧεφρεκοιϧ	ϧεφρεκαϧ	ϧεφρεκαιϧ	ϧεφρεκυϧ	ϧεφρεκυιϧ	ϧεφρεκωϧ
Dativ	ϧεφρεκεσ	ϧεφρεκεισ	ϧεφρεκοσ	ϧεφρεκοισ	ϧεφρεκασ	ϧεφρεκαισ	ϧεφρεκυσ	ϧεφρεκυισ	ϧεφρεκωσ
Lokativ	ϧεφρεκεμ	ϧεφρεκειμ	ϧεφρεκομ	ϧεφρεκοιμ	ϧεφρεκαμ	ϧεφρεκαιμ	ϧεφρεκυμ	ϧεφρεκυιμ	ϧεφρεκωμ
Ablativ	ϧεφρεκεϥ	ϧεφρεκειϥ	ϧεφρεκοϥ	ϧεφρεκοιϥ	ϧεφρεκαϥ	ϧεφρεκαιϥ	ϧεφρεκυϥ	ϧεφρεκυιϥ	ϧεφρεκωϥ
Instrumentalis	ϧεφρεκεφ	ϧεφρεκειφ	ϧεφρεκοφ	ϧεφρεκοιφ	ϧεφρεκαφ	ϧεφρεκαιφ	ϧεφρεκυφ	ϧεφρεκυιφ	ϧεφρεκωφ
Abessiv	ϧεφρεκεθ	ϧεφρεκειθ	ϧεφρεκοθ	ϧεφρεκοιθ	ϧεφρεκαθ	ϧεφρεκαιθ	ϧεφρεκυθ	ϧεφρεκυιθ	ϧεφρεκωθ
Essiv formal	ϧεφρεκεγ	ϧεφρεκειγ	ϧεφρεκογ	ϧεφρεκοιγ	ϧεφρεκαγ	ϧεφρεκαιγ	ϧεφρεκυγ	ϧεφρεκυιγ	ϧεφρεκωγ
Kausativ	ϧεφρεκελ	ϧεφρεκειλ	ϧεφρεκολ	ϧεφρεκοιλ	ϧεφρεκαλ	ϧεφρεκαιλ	ϧεφρεκυλ	ϧεφρεκυιλ	ϧεφρεκωλ
Substantivkasus
Genitiv	ϧεφρεκεβ	ϧεφρεκειβ	ϧεφρεκοβ	ϧεφρεκοιβ	ϧεφρεκαβ	ϧεφρεκαιβ	ϧεφρεκυβ	ϧεφρεκυιβ	ϧεφρεκωβ
Essiv-modal	ϧεφρεκεχ	ϧεφρεκειχ	ϧεφρεκοχ	ϧεφρεκοιχ	ϧεφρεκαχ	ϧεφρεκαιχ	ϧεφρεκυχ	ϧεφρεκυιχ	ωχ
Komitativ	ϧεφρεκερ	ϧεφρεκειρ	ϧεφρεκορ	ϧεφρεκοιρ	ϧεφρεκαρ	ϧεφρεκαιρ	ϧεφρεκυρ	ϧεφρεκυιρ	ϧεφρεκωρ
Kasuslös form
	ϧεφρεκε	ϧεφρεκει	ϧεφρεκο	ϧεφρεκοι	ϧεφρεκα	ϧεφρεκαι	ϧεφρεκυ	ϧεφρεκυι	ϧεφρεκω