ϲοκολαδα

Substantiv

ϲοκολαδα (ϲοκολαδα)

1. choklad

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ϲοκολαδεν	ϲοκολαδειν	ϲοκολαδον	ϲοκολαδοιν	ϲοκολαδαν	ϲοκολαδαιν	ϲοκολαδυν	ϲοκολαδυιν	ϲοκολαδων
Ergativ	ϲοκολαδεϧ	ϲοκολαδειϧ	ϲοκολαδοϧ	ϲοκολαδοιϧ	ϲοκολαδαϧ	ϲοκολαδαιϧ	ϲοκολαδυϧ	ϲοκολαδυιϧ	ϲοκολαδωϧ
Dativ	ϲοκολαδεσ	ϲοκολαδεισ	ϲοκολαδοσ	ϲοκολαδοισ	ϲοκολαδασ	ϲοκολαδαισ	ϲοκολαδυσ	ϲοκολαδυισ	ϲοκολαδωσ
Lokativ	ϲοκολαδεμ	ϲοκολαδειμ	ϲοκολαδομ	ϲοκολαδοιμ	ϲοκολαδαμ	ϲοκολαδαιμ	ϲοκολαδυμ	ϲοκολαδυιμ	ϲοκολαδωμ
Ablativ	ϲοκολαδεϥ	ϲοκολαδειϥ	ϲοκολαδοϥ	ϲοκολαδοιϥ	ϲοκολαδαϥ	ϲοκολαδαιϥ	ϲοκολαδυϥ	ϲοκολαδυιϥ	ϲοκολαδωϥ
Instrumentalis	ϲοκολαδεφ	ϲοκολαδειφ	ϲοκολαδοφ	ϲοκολαδοιφ	ϲοκολαδαφ	ϲοκολαδαιφ	ϲοκολαδυφ	ϲοκολαδυιφ	ϲοκολαδωφ
Abessiv	ϲοκολαδεθ	ϲοκολαδειθ	ϲοκολαδοθ	ϲοκολαδοιθ	ϲοκολαδαθ	ϲοκολαδαιθ	ϲοκολαδυθ	ϲοκολαδυιθ	ϲοκολαδωθ
Essiv formal	ϲοκολαδεγ	ϲοκολαδειγ	ϲοκολαδογ	ϲοκολαδοιγ	ϲοκολαδαγ	ϲοκολαδαιγ	ϲοκολαδυγ	ϲοκολαδυιγ	ϲοκολαδωγ
Kausativ	ϲοκολαδελ	ϲοκολαδειλ	ϲοκολαδολ	ϲοκολαδοιλ	ϲοκολαδαλ	ϲοκολαδαιλ	ϲοκολαδυλ	ϲοκολαδυιλ	ϲοκολαδωλ
Substantivkasus
Genitiv	ϲοκολαδεβ	ϲοκολαδειβ	ϲοκολαδοβ	ϲοκολαδοιβ	ϲοκολαδαβ	ϲοκολαδαιβ	ϲοκολαδυβ	ϲοκολαδυιβ	ϲοκολαδωβ
Essiv-modal	ϲοκολαδεχ	ϲοκολαδειχ	ϲοκολαδοχ	ϲοκολαδοιχ	ϲοκολαδαχ	ϲοκολαδαιχ	ϲοκολαδυχ	ϲοκολαδυιχ	ωχ
Komitativ	ϲοκολαδερ	ϲοκολαδειρ	ϲοκολαδορ	ϲοκολαδοιρ	ϲοκολαδαρ	ϲοκολαδαιρ	ϲοκολαδυρ	ϲοκολαδυιρ	ϲοκολαδωρ
Kasuslös form
	ϲοκολαδε	ϲοκολαδει	ϲοκολαδο	ϲοκολαδοι	ϲοκολαδα	ϲοκολαδαι	ϲοκολαδυ	ϲοκολαδυι	ϲοκολαδω