ωτεκα

Etymologi

Från ωταω (“att använda”) + -εκ (“”)

Substantiv

ωτεκα (ωτεκα)

1. en användare, brukare

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ωτεκεν	ωτεκειν	ωτεκον	ωτεκοιν	ωτεκαν	ωτεκαιν	ωτεκυν	ωτεκυιν	ωτεκων
Ergativ	ωτεκεϧ	ωτεκειϧ	ωτεκοϧ	ωτεκοιϧ	ωτεκαϧ	ωτεκαιϧ	ωτεκυϧ	ωτεκυιϧ	ωτεκωϧ
Dativ	ωτεκεσ	ωτεκεισ	ωτεκοσ	ωτεκοισ	ωτεκασ	ωτεκαισ	ωτεκυσ	ωτεκυισ	ωτεκωσ
Lokativ	ωτεκεμ	ωτεκειμ	ωτεκομ	ωτεκοιμ	ωτεκαμ	ωτεκαιμ	ωτεκυμ	ωτεκυιμ	ωτεκωμ
Ablativ	ωτεκεϥ	ωτεκειϥ	ωτεκοϥ	ωτεκοιϥ	ωτεκαϥ	ωτεκαιϥ	ωτεκυϥ	ωτεκυιϥ	ωτεκωϥ
Instrumentalis	ωτεκεφ	ωτεκειφ	ωτεκοφ	ωτεκοιφ	ωτεκαφ	ωτεκαιφ	ωτεκυφ	ωτεκυιφ	ωτεκωφ
Abessiv	ωτεκεθ	ωτεκειθ	ωτεκοθ	ωτεκοιθ	ωτεκαθ	ωτεκαιθ	ωτεκυθ	ωτεκυιθ	ωτεκωθ
Essiv formal	ωτεκεγ	ωτεκειγ	ωτεκογ	ωτεκοιγ	ωτεκαγ	ωτεκαιγ	ωτεκυγ	ωτεκυιγ	ωτεκωγ
Kausativ	ωτεκελ	ωτεκειλ	ωτεκολ	ωτεκοιλ	ωτεκαλ	ωτεκαιλ	ωτεκυλ	ωτεκυιλ	ωτεκωλ
Substantivkasus
Genitiv	ωτεκεβ	ωτεκειβ	ωτεκοβ	ωτεκοιβ	ωτεκαβ	ωτεκαιβ	ωτεκυβ	ωτεκυιβ	ωτεκωβ
Essiv-modal	ωτεκεχ	ωτεκειχ	ωτεκοχ	ωτεκοιχ	ωτεκαχ	ωτεκαιχ	ωτεκυχ	ωτεκυιχ	ωχ
Komitativ	ωτεκερ	ωτεκειρ	ωτεκορ	ωτεκοιρ	ωτεκαρ	ωτεκαιρ	ωτεκυρ	ωτεκυιρ	ωτεκωρ
Kasuslös form
	ωτεκε	ωτεκει	ωτεκο	ωτεκοι	ωτεκα	ωτεκαι	ωτεκυ	ωτεκυι	ωτεκω