βειλαω

Verb

βειλαω (βειλαω)

1. att avlägsna, att skapa avstånd till

Konjugering

	Gnomisk presens	Presens realis	Preteritum	Futurum	Infinitiv
Indikativ	βειλὸ	βειλὰι	βειλὰ	βειλὶ	βειλαω
Subjunktiv	βειλὲ	βειλεηὰι	βειλεηὰ	βειλὲι	βειλεω
Optativ	βειλειλὸ	βειλειλὰι	βειλειλὰ	βειλειλὶ	βειλειλαω
Jussiv	βειλοχὸ	βειλοχὰι	βειλοχὰ	βειλοχὶ	βειλοχαω
Potentialis	βειλαγὸ	βειλαγὰι	βειλαγὰ	βειλαγὶ	βειλαγαω
Dubitativ	βειλωπὸ	βειλωπὰι	βειλωπὰ	βειλωπὶ	βειλωπαω
Permissiv	βειλιαωὸ	βειλιαωὰι	βειλιαωὰ	βειλιαωὶ	βειλιαωαω
Permissiv (extern)	βειλωμὸ	βειλωμὰι	βειλωμὰ	βειλωμὶ	βειλωμαω
Admirativ	βειλωκερὸ	βειλωκερὰι	βειλωκερὰ	βειλωκερὶ	βειλωκεραω
Imperativ	βειλὺ	βειλὺ		βειλὺι

Se även

βειλαϛ (“avlägsen”) - adjektivform