νοϙρικα

Etymologi

νοϙραϛ (“tursam”) + -ικ (“abstrakt substantiv”)

Substantiv

νοϙρικα (νοϙρικα)

1. tur

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	νοϙρικεν	νοϙρικειν	νοϙρικον	νοϙρικοιν	νοϙρικαν	νοϙρικαιν	νοϙρικυν	νοϙρικυιν	νοϙρικων
Ergativ	νοϙρικεϧ	νοϙρικειϧ	νοϙρικοϧ	νοϙρικοιϧ	νοϙρικαϧ	νοϙρικαιϧ	νοϙρικυϧ	νοϙρικυιϧ	νοϙρικωϧ
Dativ	νοϙρικεσ	νοϙρικεισ	νοϙρικοσ	νοϙρικοισ	νοϙρικασ	νοϙρικαισ	νοϙρικυσ	νοϙρικυισ	νοϙρικωσ
Lokativ	νοϙρικεμ	νοϙρικειμ	νοϙρικομ	νοϙρικοιμ	νοϙρικαμ	νοϙρικαιμ	νοϙρικυμ	νοϙρικυιμ	νοϙρικωμ
Ablativ	νοϙρικεϥ	νοϙρικειϥ	νοϙρικοϥ	νοϙρικοιϥ	νοϙρικαϥ	νοϙρικαιϥ	νοϙρικυϥ	νοϙρικυιϥ	νοϙρικωϥ
Instrumentalis	νοϙρικεφ	νοϙρικειφ	νοϙρικοφ	νοϙρικοιφ	νοϙρικαφ	νοϙρικαιφ	νοϙρικυφ	νοϙρικυιφ	νοϙρικωφ
Abessiv	νοϙρικεθ	νοϙρικειθ	νοϙρικοθ	νοϙρικοιθ	νοϙρικαθ	νοϙρικαιθ	νοϙρικυθ	νοϙρικυιθ	νοϙρικωθ
Essiv formal	νοϙρικεγ	νοϙρικειγ	νοϙρικογ	νοϙρικοιγ	νοϙρικαγ	νοϙρικαιγ	νοϙρικυγ	νοϙρικυιγ	νοϙρικωγ
Kausativ	νοϙρικελ	νοϙρικειλ	νοϙρικολ	νοϙρικοιλ	νοϙρικαλ	νοϙρικαιλ	νοϙρικυλ	νοϙρικυιλ	νοϙρικωλ
Substantivkasus
Genitiv	νοϙρικεβ	νοϙρικειβ	νοϙρικοβ	νοϙρικοιβ	νοϙρικαβ	νοϙρικαιβ	νοϙρικυβ	νοϙρικυιβ	νοϙρικωβ
Essiv-modal	νοϙρικεχ	νοϙρικειχ	νοϙρικοχ	νοϙρικοιχ	νοϙρικαχ	νοϙρικαιχ	νοϙρικυχ	νοϙρικυιχ	ωχ
Komitativ	νοϙρικερ	νοϙρικειρ	νοϙρικορ	νοϙρικοιρ	νοϙρικαρ	νοϙρικαιρ	νοϙρικυρ	νοϙρικυιρ	νοϙρικωρ
Kasuslös form
	νοϙρικε	νοϙρικει	νοϙρικο	νοϙρικοι	νοϙρικα	νοϙρικαι	νοϙρικυ	νοϙρικυι	νοϙρικω