ωτικα

Etymologi

ωταω (“rotera”) + -ικ (“abstrakt”)

Substantiv

ωτικα (ωτικα)

1. mekanik

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	ωτικεν	ωτικειν	ωτικον	ωτικοιν	ωτικαν	ωτικαιν	ωτικυν	ωτικυιν	ωτικων
Ergativ	ωτικεϧ	ωτικειϧ	ωτικοϧ	ωτικοιϧ	ωτικαϧ	ωτικαιϧ	ωτικυϧ	ωτικυιϧ	ωτικωϧ
Dativ	ωτικεσ	ωτικεισ	ωτικοσ	ωτικοισ	ωτικασ	ωτικαισ	ωτικυσ	ωτικυισ	ωτικωσ
Lokativ	ωτικεμ	ωτικειμ	ωτικομ	ωτικοιμ	ωτικαμ	ωτικαιμ	ωτικυμ	ωτικυιμ	ωτικωμ
Ablativ	ωτικεϥ	ωτικειϥ	ωτικοϥ	ωτικοιϥ	ωτικαϥ	ωτικαιϥ	ωτικυϥ	ωτικυιϥ	ωτικωϥ
Instrumentalis	ωτικεφ	ωτικειφ	ωτικοφ	ωτικοιφ	ωτικαφ	ωτικαιφ	ωτικυφ	ωτικυιφ	ωτικωφ
Abessiv	ωτικεθ	ωτικειθ	ωτικοθ	ωτικοιθ	ωτικαθ	ωτικαιθ	ωτικυθ	ωτικυιθ	ωτικωθ
Essiv formal	ωτικεγ	ωτικειγ	ωτικογ	ωτικοιγ	ωτικαγ	ωτικαιγ	ωτικυγ	ωτικυιγ	ωτικωγ
Kausativ	ωτικελ	ωτικειλ	ωτικολ	ωτικοιλ	ωτικαλ	ωτικαιλ	ωτικυλ	ωτικυιλ	ωτικωλ
Substantivkasus
Genitiv	ωτικεβ	ωτικειβ	ωτικοβ	ωτικοιβ	ωτικαβ	ωτικαιβ	ωτικυβ	ωτικυιβ	ωτικωβ
Essiv-modal	ωτικεχ	ωτικειχ	ωτικοχ	ωτικοιχ	ωτικαχ	ωτικαιχ	ωτικυχ	ωτικυιχ	ωχ
Komitativ	ωτικερ	ωτικειρ	ωτικορ	ωτικοιρ	ωτικαρ	ωτικαιρ	ωτικυρ	ωτικυιρ	ωτικωρ
Kasuslös form
	ωτικε	ωτικει	ωτικο	ωτικοι	ωτικα	ωτικαι	ωτικυ	ωτικυι	ωτικω