τιδα

Substantiv

τιδα (τιδα)

1. trä (material)

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	τιδεν	τιδειν	τιδον	τιδοιν	τιδαν	τιδαιν	τιδυν	τιδυιν	τιδων
Ergativ	τιδεϧ	τιδειϧ	τιδοϧ	τιδοιϧ	τιδαϧ	τιδαιϧ	τιδυϧ	τιδυιϧ	τιδωϧ
Dativ	τιδεσ	τιδεισ	τιδοσ	τιδοισ	τιδασ	τιδαισ	τιδυσ	τιδυισ	τιδωσ
Lokativ	τιδεμ	τιδειμ	τιδομ	τιδοιμ	τιδαμ	τιδαιμ	τιδυμ	τιδυιμ	τιδωμ
Ablativ	τιδεϥ	τιδειϥ	τιδοϥ	τιδοιϥ	τιδαϥ	τιδαιϥ	τιδυϥ	τιδυιϥ	τιδωϥ
Instrumentalis	τιδεφ	τιδειφ	τιδοφ	τιδοιφ	τιδαφ	τιδαιφ	τιδυφ	τιδυιφ	τιδωφ
Abessiv	τιδεθ	τιδειθ	τιδοθ	τιδοιθ	τιδαθ	τιδαιθ	τιδυθ	τιδυιθ	τιδωθ
Essiv formal	τιδεγ	τιδειγ	τιδογ	τιδοιγ	τιδαγ	τιδαιγ	τιδυγ	τιδυιγ	τιδωγ
Kausativ	τιδελ	τιδειλ	τιδολ	τιδοιλ	τιδαλ	τιδαιλ	τιδυλ	τιδυιλ	τιδωλ
Substantivkasus
Genitiv	τιδεβ	τιδειβ	τιδοβ	τιδοιβ	τιδαβ	τιδαιβ	τιδυβ	τιδυιβ	τιδωβ
Essiv-modal	τιδεχ	τιδειχ	τιδοχ	τιδοιχ	τιδαχ	τιδαιχ	τιδυχ	τιδυιχ	ωχ
Komitativ	τιδερ	τιδειρ	τιδορ	τιδοιρ	τιδαρ	τιδαιρ	τιδυρ	τιδυιρ	τιδωρ
Kasuslös form
	τιδε	τιδει	τιδο	τιδοι	τιδα	τιδαι	τιδυ	τιδυι	τιδω

Se även

• σωαλνα (“träd”)