γεινα

Substantiv

γεινα (γεινα)

1. hals, nacke

Deklination

Inflektion
	Obest.	Obest. p.	Best.	Best. pl.	Gnom	Gnom p	Neg	Neg p	Int.
Verbkasus
Absolutiv	εν	ειν	ον	οιν	αν	αιν	υν	υιν	ων
Ergativ	εϧ	ειϧ	οϧ	οιϧ	αϧ	αιϧ	υϧ	υιϧ	ωϧ
Dativ	εσ	εισ	οσ	οισ	ασ	αισ	υσ	υισ	ωσ
Lokativ	εμ	ειμ	ομ	οιμ	αμ	αιμ	υμ	υιμ	ωμ
Ablativ	εϥ	ειϥ	οϥ	οιϥ	αϥ	αιϥ	υϥ	υιϥ	ωϥ
Instrumentalis	εφ	ειφ	οφ	οιφ	αφ	αιφ	υφ	υιφ	ωφ
Abessiv	εθ	ειθ	οθ	οιθ	αθ	αιθ	υθ	υιθ	ωθ
Essiv formal	εγ	ειγ	ογ	οιγ	αγ	αιγ	υγ	υιγ	ωγ
Kausativ	ελ	ειλ	ολ	οιλ	αλ	αιλ	υλ	υιλ	ωλ
Substantivkasus
Genitiv	εβ	ειβ	οβ	οιβ	αβ	αιβ	υβ	υιβ	ωβ
Essiv-modal	εχ	ειχ	οχ	οιχ	αχ	αιχ	υχ	υιχ	ωχ
Komitativ	ερ	ειρ	ορ	οιρ	αρ	αιρ	υρ	υιρ	ωρ
Kasuslös form
	ε	ει	ο	οι	α	αι	υ	υι	ω